σεμνός

Ancient Greek

Etymology

From the radical of σέβομαι (sébomai) +‎ -νός (-nós), with regressive assimilation.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sem.nós/ → /semˈnos/ → /semˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sem.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /semˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /semˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /semˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /semˈnos/

Adjective

σεμνός • (semnós) m (feminine σεμνή, neuter σεμνόν); first/second declension

1. revered, august, holy

   Synonym: ἅγιος (hágios)

   Antonyms: ἄσεμνος (ásemnos), ἀσεβής (asebḗs)

2. solemn, pompous

Inflection

First and second declension of σεμνός; σεμνή; σεμνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σεμνός semnós	σεμνή semnḗ	σεμνόν semnón		σεμνώ semnṓ	σεμνᾱ́ semnā́	σεμνώ semnṓ		σεμνοί semnoí	σεμναί semnaí	σεμνᾰ́ semná
Genitive		σεμνοῦ semnoû	σεμνῆς semnês	σεμνοῦ semnoû		σεμνοῖν semnoîn	σεμναῖν semnaîn	σεμνοῖν semnoîn		σεμνῶν semnôn	σεμνῶν semnôn	σεμνῶν semnôn
Dative		σεμνῷ semnôi	σεμνῇ semnêi	σεμνῷ semnôi		σεμνοῖν semnoîn	σεμναῖν semnaîn	σεμνοῖν semnoîn		σεμνοῖς semnoîs	σεμναῖς semnaîs	σεμνοῖς semnoîs
Accusative		σεμνόν semnón	σεμνήν semnḗn	σεμνόν semnón		σεμνώ semnṓ	σεμνᾱ́ semnā́	σεμνώ semnṓ		σεμνούς semnoús	σεμνᾱ́ς semnā́s	σεμνᾰ́ semná
Vocative		σεμνέ semné	σεμνή semnḗ	σεμνόν semnón		σεμνώ semnṓ	σεμνᾱ́ semnā́	σεμνώ semnṓ		σεμνοί semnoí	σεμναί semnaí	σεμνᾰ́ semná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σεμνῶς semnôs				σεμνότερος semnóteros				σεμνότᾰτος semnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σεμνολογία (semnología)
• σεμνότης (semnótēs)

 

Descendants

• Greek: σεμνός (semnós)

Further reading

• “σεμνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σεμνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek σεμνός (semnós, “revered, august, holy”), from σέβομαι (sébomai, “I feel awe”), from Proto-Indo-European *tyegʷ- (“avoid, yield to”).

Adjective

σεμνός • (semnós) m (feminine σεμνή, neuter σεμνό)

1. modest, decorous
2. unassuming, unpretentious

Declension

Declension of σεμνός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σεμνός •	σεμνή •	σεμνό •	σεμνοί •	σεμνές •	σεμνά •
genitive	σεμνού •	σεμνής •	σεμνού •	σεμνών •	σεμνών •	σεμνών •
accusative	σεμνό •	σεμνή •	σεμνό •	σεμνούς •	σεμνές •	σεμνά •
vocative	σεμνέ •	σεμνή •	σεμνό •	σεμνοί •	σεμνές •	σεμνά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σεμνός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σεμνός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σεμνότερος •	σεμνότερη •	σεμνότερο •	σεμνότεροι •	σεμνότερες •	σεμνότερα •
genitive	σεμνότερου •	σεμνότερης •	σεμνότερου •	σεμνότερων •	σεμνότερων •	σεμνότερων •
accusative	σεμνότερο •	σεμνότερη •	σεμνότερο •	σεμνότερους •	σεμνότερες •	σεμνότερα •
vocative	σεμνότερε •	σεμνότερη •	σεμνότερο •	σεμνότεροι •	σεμνότερες •	σεμνότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σεμνότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σεμνότατος •	σεμνότατη •	σεμνότατο •	σεμνότατοι •	σεμνότατες •	σεμνότατα •
genitive	σεμνότατου •	σεμνότατης •	σεμνότατου •	σεμνότατων •	σεμνότατων •	σεμνότατων •
accusative	σεμνότατο •	σεμνότατη •	σεμνότατο •	σεμνότατους •	σεμνότατες •	σεμνότατα •
vocative	σεμνότατε •	σεμνότατη •	σεμνότατο •	σεμνότατοι •	σεμνότατες •	σεμνότατα •