rýma

See also: ryma

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈriːma]

• audio:

  (file)

Noun

rýma f

1. runny nose, rhinorrhea (medicine)
2. common cold

   Mám hroznou rýmu. ― I have a bad cold.

Derived terms

• senná rýma f
• alergická rýma f

Further reading

• Template:R:PSJC
• Template:R:SSJC

---

Faroese

Verb

rýma (third person singular past indicative rýmdi, third person plural past indicative rýmdu, supine rýmt)

1. to leave, make off

Conjugation

Conjugation of rýma (group v-1)
infinitive	rýma
supine	rýmt
participle (a7)1	rýmandi	rýmdur
	present	past
first singular	rými	rýmdi
second singular	rýmir	rýmdi
third singular	rýmir	rýmdi
plural	rýma	rýmdu
	imperative
singular	rým!
plural	rýmið!
1Only the past participle being declined.

---

Icelandic

Verb

rýma (weak verb, third-person singular past indicative rýmdi, supine rýmt)

1. (intransitive) to vacate, to evacuate
2. (transitive) to evacuate

Conjugation

rýma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rýma
supine (sagnbót)		rýmt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rýmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rými	við rýmum	present (nútíð)	ég rými	við rýmum
	þú rýmir	þið rýmið		þú rýmir	þið rýmið
	hann, hún, það rýmir	þeir, þær, þau rýma		hann, hún, það rými	þeir, þær, þau rými
past (þátíð)	ég rýmdi	við rýmdum	past (þátíð)	ég rýmdi	við rýmdum
	þú rýmdir	þið rýmduð		þú rýmdir	þið rýmduð
	hann, hún, það rýmdi	þeir, þær, þau rýmdu		hann, hún, það rýmdi	þeir, þær, þau rýmdu
imperative (boðháttur)	rým (þú)	rýmið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rýmdu	rýmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rýmast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rýmast
supine (sagnbót)		rýmst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rýmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rýmist	við rýmumst	present (nútíð)	ég rýmist	við rýmumst
	þú rýmist	þið rýmist		þú rýmist	þið rýmist
	hann, hún, það rýmist	þeir, þær, þau rýmast		hann, hún, það rýmist	þeir, þær, þau rýmist
past (þátíð)	ég rýmdist	við rýmdumst	past (þátíð)	ég rýmdist	við rýmdumst
	þú rýmdist	þið rýmdust		þú rýmdist	þið rýmdust
	hann, hún, það rýmdist	þeir, þær, þau rýmdust		hann, hún, það rýmdist	þeir, þær, þau rýmdust
imperative (boðháttur)	rýmst (þú)	rýmist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rýmstu	rýmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rýmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rýmdur	rýmd	rýmt		rýmdir	rýmdar	rýmd
accusative (þolfall)	rýmdan	rýmda	rýmt		rýmda	rýmdar	rýmd
dative (þágufall)	rýmdum	rýmdri	rýmdu		rýmdum	rýmdum	rýmdum
genitive (eignarfall)	rýmds	rýmdrar	rýmds		rýmdra	rýmdra	rýmdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rýmdi	rýmda	rýmda		rýmdu	rýmdu	rýmdu
accusative (þolfall)	rýmda	rýmdu	rýmda		rýmdu	rýmdu	rýmdu
dative (þágufall)	rýmda	rýmdu	rýmda		rýmdu	rýmdu	rýmdu
genitive (eignarfall)	rýmda	rýmdu	rýmda		rýmdu	rýmdu	rýmdu