milita

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:30, 18 July 2022.
Jump to navigation Jump to search
See also: militá and milità

Asturian

Verb

(deprecated template usage) milita

  1. inflection of militar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Catalan

Pronunciation

Verb

milita

  1. Lua error in Module:parameters at line 828: Parameter "m" is not used by this template.
  2. Lua error in Module:parameters at line 828: Parameter "m" is not used by this template.

Esperanto

Etymology

From milito +‎ -a.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): [miˈlita]
  • Rhymes: -ita
  • Hyphenation: mi‧lit‧a

Adjective

milita (accusative singular militan, plural militaj, accusative plural militajn)

  1. (military) military
    La balejo enspaciĝis kun junulinoj en vesperroboj, studantoj en smokingoj kaj soldantoj en militaj uniformoj.
    The ball room filled with young ladies in evening gowns, students in tuxedos, and soldiers in military uniforms.

French

Verb

milita

  1. third-person singular past historic of militer

Anagrams


Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmi.li.ta/
  • Rhymes: -ilita
  • Hyphenation: mì‧li‧ta

Verb

milita

  1. inflection of militare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Anagrams


Latin

Verb

(deprecated template usage) mīlitā

  1. second-person singular present active imperative of mīlitō

Portuguese

Verb

milita

  1. Template:pt-verb-form-of

Romanian

Etymology

From French militer.

Verb

a milita (third-person singular present militează, past participle militat) 1st conj.

  1. to militate

Conjugation


Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /miˈlita/ [miˈli.t̪a]

Verb

milita

  1. inflection of militar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative