rozruch

Czech

Etymology

From Proto-Slavic *orz-ruchъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrozrux]

Noun

rozruch m inan

1. commotion, agitation

   vyvolat rozruch ― to create a stir

Related terms

• rozrušit

See also

• povyk
• poprask
• pozdvižení

Further reading

• Template:R:PSJC
• Template:R:SSJC

---

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orz-ruchъ. Deverbal from rozruszać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.rux/
• Rhymes: -ɔzrux
• Syllabification: roz‧ruch

Noun

rozruch m inan

1. startup (process of starting a machine)
2. (computing) booting, bootstrapping
3. (in the plural) riot

Declension

Declension of rozruch

	singular	plural
nominative	rozruch	rozruchy
genitive	rozruchu	rozruchów
dative	rozruchowi	rozruchom
accusative	rozruch	rozruchy
instrumental	rozruchem	rozruchami
locative	rozruchu	rozruchach
vocative	rozruchu	rozruchy

Related terms

nouns

• rozrusznik
• ruch

 

Further reading

• rozruch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozruch in Polish dictionaries at PWN