αληθινός
See also: ἀληθινός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀληθινός (alēthinós), from ἀλήθεια (alḗtheia).
Adjective
αληθινός • (alithinós) m (feminine αληθινή, neuter αληθινό)
Declension
Declension of αληθινός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αληθινός • | αληθινή • | αληθινό • | αληθινοί • | αληθινές • | αληθινά • |
| genitive | αληθινού • | αληθινής • | αληθινού • | αληθινών • | αληθινών • | αληθινών • |
| accusative | αληθινό • | αληθινή • | αληθινό • | αληθινούς • | αληθινές • | αληθινά • |
| vocative | αληθινέ • | αληθινή • | αληθινό • | αληθινοί • | αληθινές • | αληθινά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αληθινός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αληθινός, etc.) | |||||
Synonyms
- πραγματικός (pragmatikós)
Related terms
- see: αλήθεια f (alítheia, “truth”)