gruchot

See also: Gruchot

Polish

Etymology

From gruchać +‎ -ot.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡru.xɔt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxɔt
• Syllabification: gru‧chot

Noun

gruchot m inan

1. a sound produced by something falling or striking something else

Declension

Declension of gruchot

	singular	plural
nominative	gruchot	gruchoty
genitive	gruchotu	gruchotów
dative	gruchotowi	gruchotom
accusative	gruchot	gruchoty
instrumental	gruchotem	gruchotami
locative	gruchocie	gruchotach
vocative	gruchocie	gruchoty

Noun

1. (colloquial) something which is old or decrepit, particularly a car; clunker

   Synonyms: see Thesaurus:gruchot

Declension

Declension of gruchot

	singular	plural
nominative	gruchot	gruchoty
genitive	gruchota	gruchotów
dative	gruchotowi	gruchotom
accusative	gruchota	gruchoty
instrumental	gruchotem	gruchotami
locative	gruchocie	gruchotach
vocative	gruchocie	gruchoty

Noun

gruchot m pers

1. (colloquial) an old or sick person

Related terms

adjective

• gruchotliwy

 

verb

• gruchotać

 

Further reading

• gruchot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gruchot in Polish dictionaries at PWN