αετός

See also: ἀετός and Αετός

Greek

Alternative forms

• αϊτός m (aïtós)

Etymology

From Ancient Greek ἀετός (aetós, “eagle, omen”).

Noun

αετός • (aetós) m (plural αετοί)

1. eagle
2. kite (toy)
3. (figuratively) a clever resourceful person

Declension

Declension of αετός

	singular	plural
nominative	αετός •	αετοί •
genitive	αετού •	αετών •
accusative	αετό •	αετούς •
vocative	αετέ •	αετοί •

Synonyms

• (toy): χαρταετός m (chartaetós)

Related terms

• αέτειος (aéteios, “aquiline”)
• αετίσιος (aetísios, “eagle, aquiline”)
• αετονύχης m (aetonýchis, “cunning cheat”)
• αετόπουλο n (aetópoulo, “eaglet”)
• αετοφωλιά f (aetofoliá, “eyrie, eagle's nest”)
• αλιάετος m (aliáetos, “sea eagle”)
• θαλασσαετός m (thalassaetós, “sea eagle”)
• χαρταετός m (chartaetós, “toy kite”)
• ψαραετός m (psaraetós, “osprey, fish eagle”)