bealaigh

See also: béalaigh

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbʲal̪ˠɪɟ/
• IPA^(key): /ˈbʲalˠə/, /ˈbʲal̪ˠə/
• IPA^(key): /ˈbʲalˠiː/, /ˈbʲal̪ˠiː/
• IPA^(key): /ˈbʲalˠi/, /ˈbʲal̪ˠi/

Etymology 1

From bealadh +‎ -igh.

Verb

bealaigh (present analytic bealaíonn, future analytic bealóidh, verbal noun bealú, past participle bealaithe)

1. (transitive) grease

Conjugation

conjugation of bealaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bealaím	bealaíonn tú; bealaír†	bealaíonn sé, sí	bealaímid; bealaíonn muid	bealaíonn sibh	bealaíonn siad; bealaíd†	a bhealaíonn; a bhealaíos / a mbealaíonn*	bealaítear
	past	bhealaigh mé; bhealaíos	bhealaigh tú; bhealaís	bhealaigh sé, sí	bhealaíomar; bhealaigh muid	bhealaigh sibh; bhealaíobhair	bhealaigh siad; bhealaíodar	a bhealaigh / ar bhealaigh*	bealaíodh
	past habitual	bhealaínn / mbealaínn‡‡	bhealaíteá / mbealaíteᇇ	bhealaíodh sé, sí / mbealaíodh sé, s퇇	bhealaímis; bhealaíodh muid / mbealaímis‡‡; mbealaíodh muid‡‡	bhealaíodh sibh / mbealaíodh sibh‡‡	bhealaídís; bhealaíodh siad / mbealaídís‡‡; mbealaíodh siad‡‡	a bhealaíodh / a mbealaíodh*	bhealaítí / mbealaít퇇
future		bealóidh mé; bealód; bealóchaidh mé†	bealóidh tú; bealóir†; bealóchaidh tú†	bealóidh sé, sí; bealóchaidh sé, sí†	bealóimid; bealóidh muid; bealóchaimid†; bealóchaidh muid†	bealóidh sibh; bealóchaidh sibh†	bealóidh siad; bealóid†; bealóchaidh siad†	a bhealóidh; a bhealós; a bhealóchaidh†; a bhealóchas† / a mbealóidh*; a mbealóchaidh*†	bealófar; bealóchar†
conditional		bhealóinn; bhealóchainn† / mbealóinn‡‡; mbealóchainn†‡‡	bhealófá; bhealóchthᆠ/ mbealófᇇ; mbealóchthᆇ‡	bhealódh sé, sí; bhealóchadh sé, s토/ mbealódh sé, s퇇; mbealóchadh sé, s톇‡	bhealóimis; bhealódh muid; bhealóchaimis†; bhealóchadh muid† / mbealóimis‡‡; mbealódh muid‡‡; mbealóchaimis†‡‡; mbealóchadh muid†‡‡	bhealódh sibh; bhealóchadh sibh† / mbealódh sibh‡‡; mbealóchadh sibh†‡‡	bhealóidís; bhealódh siad; bhealóchadh siad† / mbealóidís‡‡; mbealódh siad‡‡; mbealóchadh siad†‡‡	a bhealódh; a bhealóchadh† / a mbealódh*; a mbealóchadh*†	bhealófaí; bhealóchtha토/ mbealófa퇇; mbealóchtha톇‡
subjunctive	present	go mbealaí mé; go mbealaíod†	go mbealaí tú; go mbealaír†	go mbealaí sé, sí	go mbealaímid; go mbealaí muid	go mbealaí sibh	go mbealaí siad; go mbealaíd†	—	go mbealaítear
	past	dá mbealaínn	dá mbealaíteá	dá mbealaíodh sé, sí	dá mbealaímis; dá mbealaíodh muid	dá mbealaíodh sibh	dá mbealaídís; dá mbealaíodh siad	—	dá mbealaítí
imperative		bealaím	bealaigh	bealaíodh sé, sí	bealaímis	bealaígí; bealaídh†	bealaídís	—	bealaítear
verbal noun		bealú
past participle		bealaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bealaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bealaigh m sg

1. vocative/genitive singular of bealach

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bealaigh	bhealaigh	mbealaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.