Büyükorhan
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From büyük (“big”) + Orhan (“Orhan”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Büyükorhan
Declension
[edit] declension of Büyükorhan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Büyükorhan | Büyükorhanlar |
| accusative | Büyükorhan'ı | Büyükorhanları |
| dative | Büyükorhan'a | Büyükorhanlara |
| locative | Büyükorhan'da | Büyükorhanlarda |
| ablative | Büyükorhan'dan | Büyükorhanlardan |
| genitive | Büyükorhan'ın | Büyükorhanların |
possessive of Büyükorhan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Büyükorhan'ım | Büyükorhanlarım / Büyükorhan'larım |
| senin (your) | Büyükorhan'ın | Büyükorhanların / Büyükorhan'ların |
| onun (his/her/its) | Büyükorhan'ı | Büyükorhanları / Büyükorhan'ları |
| bizim (our) | Büyükorhan'ımız | Büyükorhanlarımız / Büyükorhan'larımız |
| sizin (your) | Büyükorhan'ınız | Büyükorhanlarınız / Büyükorhan'larınız |
| onların (their) | Büyükorhan'ı / Büyükorhanları / Büyükorhan'ları | Büyükorhanları / Büyükorhan'ları |