Calatinus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kaː.laːˈtiː.nus/, [käːɫ̪äːˈt̪iːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.laˈti.nus/, [käläˈt̪iːnus]
Proper noun
[edit]Cālātīnus m sg (genitive Cālātīnī); second declension
- A Roman cognomen — famously held by:
- Aulus Atilius Calatinus, a Roman general
Declension
[edit]Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Cālātīnus |
Genitive | Cālātīnī |
Dative | Cālātīnō |
Accusative | Cālātīnum |
Ablative | Cālātīnō |
Vocative | Cālātīne |
References
[edit]- Calatinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.