Dursunbey
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Proper noun[edit]
Dursunbey
Declension[edit]
declension of Dursunbey
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Dursunbey | Dursunbeyler / Dursunbey'ler |
| accusative | Dursunbey'i | Dursunbeyleri / Dursunbey'leri |
| dative | Dursunbey'e | Dursunbeylere / Dursunbey'lere |
| locative | Dursunbey'de | Dursunbeylerde / Dursunbey'lerde |
| ablative | Dursunbey'den | Dursunbeylerden / Dursunbey'lerden |
| genitive | Dursunbey'in | Dursunbeylerin / Dursunbey'lerin |
possessive of Dursunbey
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Dursunbey'im | Dursunbeylerim / Dursunbey'lerim |
| senin (your) | Dursunbey'in | Dursunbeylerin / Dursunbey'lerin |
| onun (his/her/its) | Dursunbey'i | Dursunbeyleri / Dursunbey'leri |
| bizim (our) | Dursunbey'imiz | Dursunbeylerimiz / Dursunbey'lerimiz |
| sizin (your) | Dursunbey'iniz | Dursunbeyleriniz / Dursunbey'leriniz |
| onların (their) | Dursunbey'i / Dursunbeyleri / Dursunbey'leri | Dursunbeyleri / Dursunbey'leri |