Karacasu
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish قره جه صو (Kara Ca Su), from قرهجه (karaca, “blackish; roebuck”) + صو (su, “water”). Equivalent to karaca + su.
Pronunciation[edit]
Proper noun[edit]
Karacasu
Declension[edit]
declension of Karacasu
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karacasu | Karacasular / Karacasu'lar |
| accusative | Karacasu'yu | Karacasuları / Karacasu'ları |
| dative | Karacasu'ya | Karacasulara / Karacasu'lara |
| locative | Karacasu'da | Karacasularda / Karacasu'larda |
| ablative | Karacasu'dan | Karacasulardan / Karacasu'lardan |
| genitive | Karacasu'nun | Karacasuların / Karacasu'ların |
possessive of Karacasu
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karacasu'm | Karacasularım / Karacasu'larım |
| senin (your) | Karacasu'n | Karacasuların / Karacasu'ların |
| onun (his/her/its) | Karacasu'su | Karacasuları / Karacasu'ları |
| bizim (our) | Karacasu'muz | Karacasularımız / Karacasu'larımız |
| sizin (your) | Karacasu'nuz | Karacasularınız / Karacasu'larınız |
| onların (their) | Karacasu'su / Karacasuları / Karacasu'ları | Karacasuları / Karacasu'ları |
Synonyms[edit]
- Yenişehir (historical)