Reconstruction:Old Dutch/ritan
Jump to navigation
Jump to search
Old Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *hrītan.
Verb[edit]
*rītan
Inflection[edit]
Conjugation of *rītan (strong class 1)
infinitive | *rītan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | *rītu | *rēt |
2nd person singular | *rītis, *rītist | *riti |
3rd person singular | *rītit | *rēt |
1st person plural | *rīton | *ritun |
2nd person plural | *rītet | *ritut |
3rd person plural | *rītunt | *ritun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | *rīte | *riti |
2nd person singular | *rītes, *rītest | *ritis, *ritist |
3rd person singular | *rīte | *riti |
1st person plural | *rīten | *ritin |
2nd person plural | *rītet | *ritit |
3rd person plural | *rītent | *ritint |
imperative | present | |
singular | *rīt | |
plural | *rītet | |
participle | present | past |
*rītandi | *geriton |