aannemelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:30, 6 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Dutch

Etymology

From aannemen +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌaːˈneː.mə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧ne‧me‧lijk

Adjective

aannemelijk (comparative aannemelijker, superlative aannemelijkst)

  1. plausible

Inflection

Declension of aannemelijk
uninflected aannemelijk
inflected aannemelijke
comparative aannemelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial aannemelijk aannemelijker het aannemelijkst
het aannemelijkste
indefinite m./f. sing. aannemelijke aannemelijkere aannemelijkste
n. sing. aannemelijk aannemelijker aannemelijkste
plural aannemelijke aannemelijkere aannemelijkste
definite aannemelijke aannemelijkere aannemelijkste
partitive aannemelijks aannemelijkers

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: aanneemlik
  • West Frisian: oannimlik (calque)