aannemelijk
Dutch
Etymology
From aannemen + -e- + -lijk.
Pronunciation
Adjective
aannemelijk (comparative aannemelijker, superlative aannemelijkst)
Inflection
Declension of aannemelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | aannemelijk | |||
inflected | aannemelijke | |||
comparative | aannemelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | aannemelijk | aannemelijker | het aannemelijkst het aannemelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | aannemelijke | aannemelijkere | aannemelijkste |
n. sing. | aannemelijk | aannemelijker | aannemelijkste | |
plural | aannemelijke | aannemelijkere | aannemelijkste | |
definite | aannemelijke | aannemelijkere | aannemelijkste | |
partitive | aannemelijks | aannemelijkers | — |
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: aanneemlik
- → West Frisian: oannimlik (calque)