aanvankelijk

Dutch

Etymology

From aanvang +‎ -e- +‎ -lijk, calque of German anfänglich.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːnˈvɑŋ.kə.lək/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧van‧ke‧lijk

Adverb

aanvankelijk

1. initially, at first

Adjective

aanvankelijk (not comparable)

1. initial

Inflection

Declension of aanvankelijk
uninflected	aanvankelijk
inflected	aanvankelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		aanvankelijk
indefinite	m./f. sing.	aanvankelijke
	n. sing.	aanvankelijk
	plural	aanvankelijke
definite		aanvankelijke
partitive		aanvankelijks