abpatruus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /abˈpa.tru.us/, [äpˈpät̪ruʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /abˈpa.tru.us/, [äbˈpäːt̪ruːs]
Noun
[edit]abpatruus m (genitive abpatruī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | abpatruus | abpatruī |
Genitive | abpatruī | abpatruōrum |
Dative | abpatruō | abpatruīs |
Accusative | abpatruum | abpatruōs |
Ablative | abpatruō | abpatruīs |
Vocative | abpatrue | abpatruī |
References
[edit]- “abpatruus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abpatruus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- abpatruus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.