patruus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Indo-European *ph₂tr̥wyos (paternal uncle). Cognate with Proto-Germanic *fadurwijô (paternal uncle).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

patruus m (genitive patruī); second declension

  1. paternal uncle; a father's brother
  2. a severe reprover

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative patruus patruī
Genitive patruī patruōrum
Dative patruō patruīs
Accusative patruum patruōs
Ablative patruō patruīs
Vocative patrue patruī

Synonyms[edit]

  • (paternal uncle): barbās (Mediaeval)

Related terms[edit]

See also[edit]

Adjective[edit]

patruus (feminine patrua, neuter patruum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to a paternal uncle (a father's brother)

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative patruus patrua patruum patruī patruae patrua
Genitive patruī patruae patruī patruōrum patruārum patruōrum
Dative patruō patruō patruīs
Accusative patruum patruam patruum patruōs patruās patrua
Ablative patruō patruā patruō patruīs
Vocative patrue patrua patruum patruī patruae patrua

References[edit]