adsentior

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

adsentior (present infinitive adsentīrī, perfect active adsēnsus sum); fourth conjugation, deponent

  1. Alternative form of assentior

Conjugation[edit]

   Conjugation of adsentior (fourth conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adsentior adsentīris,
adsentīre
adsentītur adsentīmur adsentīminī adsentiuntur
imperfect adsentiēbar adsentiēbāris,
adsentiēbāre
adsentiēbātur adsentiēbāmur adsentiēbāminī adsentiēbantur
future adsentiar adsentiēris,
adsentiēre
adsentiētur adsentiēmur adsentiēminī adsentientur
perfect adsēnsus + present active indicative of sum
pluperfect adsēnsus + imperfect active indicative of sum
future perfect adsēnsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adsentiar adsentiāris,
adsentiāre
adsentiātur adsentiāmur adsentiāminī adsentiantur
imperfect adsentīrer adsentīrēris,
adsentīrēre
adsentīrētur adsentīrēmur adsentīrēminī adsentīrentur
perfect adsēnsus + present active subjunctive of sum
pluperfect adsēnsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adsentīre adsentīminī
future adsentītor adsentītor adsentiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adsentīrī adsēnsum esse adsēnsūrum esse
participles adsentiēns adsēnsus adsēnsūrus adsentiendus,
adsentiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adsentiendī adsentiendō adsentiendum adsentiendō adsēnsum adsēnsū