afhenda

Icelandic

Etymology

From af- +‎ henda.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaf.hɛnta/

Verb

afhenda (weak verb, third-person singular past indicative afhenti, supine afhent)

1. (transitive, with accusative) to deliver

Conjugation

afhenda — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að afhenda
supine (sagnbót)		afhent
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afhendandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég afhendi	við afhendum	present (nútíð)	ég afhendi	við afhendum
	þú afhendir	þið afhendið		þú afhendir	þið afhendið
	hann, hún, það afhendir	þeir, þær, þau afhenda		hann, hún, það afhendi	þeir, þær, þau afhendi
past (þátíð)	ég afhenti	við afhentum	past (þátíð)	ég afhenti	við afhentum
	þú afhentir	þið afhentuð		þú afhentir	þið afhentuð
	hann, hún, það afhenti	þeir, þær, þau afhentu		hann, hún, það afhenti	þeir, þær, þau afhentu
imperative (boðháttur)	afhend (þú)	afhendið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	afhentu	afhendiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afhendast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að afhendast
supine (sagnbót)		afhenst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afhendandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég afhendist	við afhendumst	present (nútíð)	ég afhendist	við afhendumst
	þú afhendist	þið afhendist		þú afhendist	þið afhendist
	hann, hún, það afhendist	þeir, þær, þau afhendast		hann, hún, það afhendist	þeir, þær, þau afhendist
past (þátíð)	ég afhentist	við afhentumst	past (þátíð)	ég afhentist	við afhentumst
	þú afhentist	þið afhentust		þú afhentist	þið afhentust
	hann, hún, það afhentist	þeir, þær, þau afhentust		hann, hún, það afhentist	þeir, þær, þau afhentust
imperative (boðháttur)	afhenst (þú)	afhendist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	afhenstu	afhendisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afhentur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	afhentur	afhent	afhent		afhentir	afhentar	afhent
accusative (þolfall)	afhentan	afhenta	afhent		afhenta	afhentar	afhent
dative (þágufall)	afhentum	afhentri	afhentu		afhentum	afhentum	afhentum
genitive (eignarfall)	afhents	afhentrar	afhents		afhentra	afhentra	afhentra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	afhenti	afhenta	afhenta		afhentu	afhentu	afhentu
accusative (þolfall)	afhenta	afhentu	afhenta		afhentu	afhentu	afhentu
dative (þágufall)	afhenta	afhentu	afhenta		afhentu	afhentu	afhentu
genitive (eignarfall)	afhenta	afhentu	afhenta		afhentu	afhentu	afhentu

Derived terms

• afhending (“delivery”)