ahlak

Indonesian

Noun

ahlak (first-person possessive ahlakku, second-person possessive ahlakmu, third-person possessive ahlaknya)

1. Nonstandard form of akhlak.

Turkish

Alternative forms

• ahlâk (superseded spelling)

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اخلاق (aḫlaḳ), from Arabic أَخْلَاق (ʔaḵlāq).

Pronunciation

• IPA^(key): /ahˈlak/, (definite accusative) /ah.laːˈkɯ/
• Hyphenation: ah‧lak

• Audio:

  (file)

Noun

ahlak (definite accusative ahlakı, plural ahlaklar)

1. morality (moral behaviour)
2. morality (moral principles)
3. morality (personal or professional ethics)

Declension

Inflection
Nominative	ahlak
Definite accusative	ahlakı
	Singular	Plural
Nominative	ahlak	ahlaklar
Definite accusative	ahlakı	ahlakları
Dative	ahlaka	ahlaklara
Locative	ahlakta	ahlaklarda
Ablative	ahlaktan	ahlaklardan
Genitive	ahlakın	ahlakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ahlakım ahlaklarım 2nd singular ahlakın ahlakların 3rd singular ahlakı ahlakları 1st plural ahlakımız ahlaklarımız 2nd plural ahlakınız ahlaklarınız 3rd plural ahlakları ahlakları Definite accusative Singular Plural 1st singular ahlakımı ahlaklarımı 2nd singular ahlakını ahlaklarını 3rd singular ahlakını ahlaklarını 1st plural ahlakımızı ahlaklarımızı 2nd plural ahlakınızı ahlaklarınızı 3rd plural ahlaklarını ahlaklarını Dative Singular Plural 1st singular ahlakıma ahlaklarıma 2nd singular ahlakına ahlaklarına 3rd singular ahlakına ahlaklarına 1st plural ahlakımıza ahlaklarımıza 2nd plural ahlakınıza ahlaklarınıza 3rd plural ahlaklarına ahlaklarına Locative Singular Plural 1st singular ahlakımda ahlaklarımda 2nd singular ahlakında ahlaklarında 3rd singular ahlakında ahlaklarında 1st plural ahlakımızda ahlaklarımızda 2nd plural ahlakınızda ahlaklarınızda 3rd plural ahlaklarında ahlaklarında Ablative Singular Plural 1st singular ahlakımdan ahlaklarımdan 2nd singular ahlakından ahlaklarından 3rd singular ahlakından ahlaklarından 1st plural ahlakımızdan ahlaklarımızdan 2nd plural ahlakınızdan ahlaklarınızdan 3rd plural ahlaklarından ahlaklarından Genitive Singular Plural 1st singular ahlakımın ahlaklarımın 2nd singular ahlakının ahlaklarının 3rd singular ahlakının ahlaklarının 1st plural ahlakımızın ahlaklarımızın 2nd plural ahlakınızın ahlaklarınızın 3rd plural ahlaklarının ahlaklarının

Derived terms

• ahlak bilimi
• ahlak dışı
• ahlak yasası
• ahlak zabıtası
• ahlakça
• ahlaki
• ahlaklı
• ahlaksız
• ahlaksızlık

 

Related terms

• ahlaken
• halayık
• halik
• halk
• halk etmek
• hilkat
• mahluk

 

Further reading

• “ahlak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “ahlak”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 154

Turkmen

Etymology

From Arabic أَخْلَاق (ʔaḵlāq).

Noun

ahlak (definite accusative ahlaky, plural ahlaklar)

1. moral

Declension

Declension of ahlak

	singular	plural
nominative	ahlak	ahlaklar
accusative	ahlaky	ahlaklary
genitive	ahlakyň	ahlaklaryň
dative	ahlaka	ahlaklara
locative	ahlakda	ahlaklarda
ablative	ahlakdan	ahlaklardan