bŏczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish baczyć. By surface analysis, back-formation from ôbŏczyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bŏczyć impf

  1. (transitive) to recall, to remember
  2. (intransitive) to heed, to watch out for, to guard, to protect

Conjugation

[edit]
Conjugation of bŏczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bŏczyć
present tense 1st bŏczã bŏczymy
2nd bŏczysz bŏczycie
3rd bŏczy bŏczōm
past tense 1st bŏczōłch,
bŏczōłech,
bŏczōł żech
bŏczyłach
bŏczyła żech
bŏczyłoch1)
bŏczyło żech
1)
bŏczylimy,
bŏczylichmy
bŏczyłymy,
bŏczyłychmy
2nd bŏczōłś,
bŏczōłeś,
bŏczōł żeś
bŏczyłaś
bŏczyła żeś
bŏczyłoś1)
bŏczyło żeś
1)
bŏczyliście,
bŏczyli żeście
bŏczyłyście,
bŏczyły żeście
3rd bŏczōł bŏczyła bŏczyło bŏczyli bŏczyły
future tense 1st bydã bŏczōł,
bydã bŏczyć
bydã bŏczyła,
bydã bŏczyć
bydã bŏczyło,1)
bydã bŏczyć
bydymy bŏczyli,
bydymy bŏczyć
bydymy bŏczyły,
bydymy bŏczyć
2nd bydziesz bŏczōł,
bydziesz bŏczyć
bydziesz bŏczyła,
bydziesz bŏczyć
bydziesz bŏczyło,1)
bydziesz bŏczyć
bydziecie bŏczyli,
bydziecie bŏczyć
bydziecie bŏczyły,
bydziecie bŏczyć
3rd bydzie bŏczōł,
bydzie bŏczyć
bydzie bŏczyła,
bydzie bŏczyć
bydzie bŏczyło,
bydzie bŏczyć
bydōm bŏczyli,
bydōm bŏczyć
bydōm bŏczyły,
bydōm bŏczyć
pluperfect tense2)
1st bōłch bŏczōł,
bōłech bŏczōł,
bōł żech bŏczōł
byłach bŏczyła
była żech bŏczyła
byłoch bŏczyło1)
było żech bŏczyło
1)
byli my bŏczyli,
bylichmy bŏczyli
były my bŏczyły,
byłychmy bŏczyły
2nd bōłś bŏczōł,
bōłeś bŏczōł,
bōł żeś bŏczōł
byłaś bŏczyła
była żeś bŏczyła
byłoś bŏczyło1)
było żeś bŏczyło
1)
byliście bŏczyli,
byli żeście bŏczyli
byłyście bŏczyły,
były żeście bŏczyły
3rd bōł bŏczōł była bŏczyła było bŏczyło1)
były my bŏczyli,
byłychmy bŏczyli
były bŏczyły
conditional 1st bych bŏczōł bych bŏczyła byście bŏczyli by my bŏczyły,
bychmy bŏczyły
2nd byś bŏczōł byś bŏczyła byście bŏczyli byście bŏczyły
3rd by bŏczōł by bŏczyła by bŏczyło by bŏczyli by bŏczyły
imperative 1st niych bŏczã bŏczmy
2nd bŏcz bŏczcie
3rd niych bŏczy niych bŏczōm
active adjectival participle bŏczōncy bŏczōncŏ bŏczōnce bŏczōncy bŏczōnce
passive adjectival participle bŏczōny bŏczōnŏ bŏczōne bŏczyni bŏczōne
verbal noun bŏczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]
  • Bogdan Kallus (2020) “bŏczyć”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 247
  • Aleksandra Wencel (2023) “bôcyć”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski[1], page 72