baanbrekend

Dutch

Etymology

From baan (“orbit”) +‎ brekend (“breaking”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌbaːnˈbreː.kənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: baan‧bre‧kend

Adjective

baanbrekend (not comparable)

1. revolutionary, earthshaking (very innovative and important)

Inflection

Declension of baanbrekend
uninflected	baanbrekend
inflected	baanbrekende
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		baanbrekend
indefinite	m./f. sing.	baanbrekende
	n. sing.	baanbrekend
	plural	baanbrekende
definite		baanbrekende
partitive		baanbrekends

Derived terms

• baanbrekendheid