behaaglijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch behagelijc. Equivalent to behagen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈɦaːx.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧haag‧lijk

Adjective

behaaglijk (comparative behaaglijker, superlative behaaglijkst)

1. pleasant, agreeable, comfortable

Inflection

Declension of behaaglijk
uninflected	behaaglijk
inflected	behaaglijke
comparative	behaaglijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		behaaglijk	behaaglijker	het behaaglijkst het behaaglijkste
indefinite	m./f. sing.	behaaglijke	behaaglijkere	behaaglijkste
	n. sing.	behaaglijk	behaaglijker	behaaglijkste
	plural	behaaglijke	behaaglijkere	behaaglijkste
definite		behaaglijke	behaaglijkere	behaaglijkste
partitive		behaaglijks	behaaglijkers	—

Derived terms

• behaaglijkheid