benimsemek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish بنمسه‌مك (benimsemek), equivalent to benim +‎ -se. Compare Azerbaijani mənimsəmək.

Verb[edit]

benimsemek (third-person singular simple present benimser)

  1. to adopt
  2. to embrace

Conjugation[edit]

The template Template:tr-conj-v does not use the parameter(s): 
4=benimser
5=e
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Conjugation of benimsemek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive benimsemek
impersonal participle imperfective benimseyen
perfective benimsemiş
prospective benimseyecek
personal participle non-prospective benimsediğim benimsediğin benimsediği benimsediğimiz benimsediğiniz benimsedikleri
prospective benimseyeceğim benimseyeceğin benimseyeceği benimseyeceğimiz benimseyeceğiniz benimseyecekleri
verbal noun benimseme
way of doing benimseyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist benimserim benimsersin benimser benimseriz benimsersiniz benimserler
imperfective benimsiyorum benimsiyorsun benimsiyor benimsiyoruz benimsiyorsunuz benimsiyorlar
past perfective benimsedim benimsedin benimsedi benimsedik benimsediniz benimsediler
imperfective benimsiyordum benimsiyordun benimsiyordu benimsiyorduk benimsiyordunuz benimsiyorlardı
future benimseyeceğim benimseyeceksin benimseyecek benimseyeceğiz benimseyeceksiniz benimseyecekler
inferential perfective benimsemişim benimsemişsin benimsemiş benimsemişiz benimsemişsiniz benimsemişler
aorist benimsermişim benimsermişsin benimsermiş benimsermişiz benimsermişsiniz benimsermişler
imperfective benimsiyormuşum benimsiyormuşsun benimsiyormuş benimsiyormuşuz benimsiyormuşsunuz benimsiyormuşlar
conditional simple benimsesem benimsesen benimsese benimsesek benimseseniz benimseseler
perfective benimseseydim benimseseydin benimseseydi benimseseydik benimseseydiniz benimseseydiler
optative benimseyeyim benimseyesin benimseye benimseyelim benimseyesiniz benimseyeler
progressive benimsemekteyim benimsemektesin benimsemekte benimsemekteyiz benimsemektesiniz benimsemekteler
necessitative benimsemeliyim benimsemelisin benimsemeli benimsemeliyiz benimsemelisiniz benimsemeliler
imperative benimse benimsesin benimseyin benimsesinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist benimser miyim? benimser misin? benimser mi? benimser miyiz? benimser misiniz? benimserler mi?
imperfective benimsiyor muyum? benimsiyor musun? benimsiyor mu? benimsiyor muyuz? benimsiyor musunuz? benimsiyorlar mı?
past perfective benimsedim mi? benimsedin mi? benimsedi mi? benimsedik mi? benimsediniz mi? benimsediler mi?
imperfective benimsiyor muydum? benimsiyor muydun? benimsiyor muydu? benimsiyor muyduk? benimsiyor muydunuz? benimsiyorlar mıydı?
future benimseyecek miyim? benimseyecek misin? benimseyecek mi? benimseyecek miyiz? benimseyecek misiniz? benimseyecekler mi?
inferential perfective benimsemiş miyim? benimsemiş misin? benimsemiş mi? benimsemiş miyiz? benimsemiş misiniz? benimsemişler mi?
aorist benimser miymişim? benimser miymişsin? benimser miymiş? benimser miymişiz? benimser miymişsiniz? benimserler miymiş?
imperfective benimsiyor muymuşum? benimsiyor muymuşsun? benimsiyor muymuş? benimsiyor muymuşuz? benimsiyor muymuşsunuz? benimsiyorlar mıymış?
conditional simple benimsesem mi? benimsesen mi? benimsese mi? benimsesek mi? benimseseniz mi? benimseseler mi?
perfective benimsese miydim? benimsese miydin? benimsese miydi? benimsese miydik? benimsese miydiniz? benimseseler miydi?
progressive benimsemekte miyim? benimsemekte misin? benimsemekte mi? benimsemekte miyiz? benimsemekte misiniz? benimsemekteler mi?
necessitative benimsemeli miyim? benimsemeli misin? benimsemeli mi? benimsemeli miyiz? benimsemeli misiniz? benimsemeliler mi?
Negative declarative
infinitive benimsememek
impersonal participle imperfective benimsemeyen
perfective benimsememiş
prospective benimsemeyecek
personal participle non-prospective benimsemediğim benimsemediğin benimsemediği benimsemediğimiz benimsemediğiniz benimsemedikleri
prospective benimsemeyeceğim benimsemeyeceğin benimsemeyeceği benimsemeyeceğimiz benimsemeyeceğiniz benimsemeyecekleri
verbal noun benimsememe
way of doing benimsemeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist benimsemem benimsemezsin benimsemez benimsemeyiz benimsemezsiniz benimsemezler
imperfective benimsemiyorum benimsemiyorsun benimsemiyor benimsemiyoruz benimsemiyorsunuz benimsemiyorlar
past perfective benimsemedim benimsemedin benimsemedi benimsemedik benimsemediniz benimsemediler
imperfective benimsemiyordum benimsemiyordun benimsemiyordu benimsemiyorduk benimsemiyordunuz benimsemiyordular
future benimsemeyeceğim benimsemeyeceksin benimsemeyecek benimsemeyeceğiz benimsemeyeceksiniz benimsemeyecekler
inferential perfective benimsememişim benimsememişsin benimsememiş benimsememişiz benimsememişsiniz benimsememişler
aorist benimsemezmişim benimsemezmişsin benimsemezmiş benimsemezmişiz benimsemezmişsiniz benimsemezmişler
imperfective benimsemiyormuşum benimsemiyormuşsun benimsemiyormuş benimsemiyormuşuz benimsemiyormuşsunuz benimsemiyormuşlar
conditional simple benimsemesem benimsemesen benimsemese benimsemesek benimsemeseniz benimsemeseler
perfective benimsemeseydim benimsemeseydin benimsemeseydi benimsemeseydik benimsemeseydiniz benimsemeseydiler
optative benimsemeyeyim benimsemeyesin benimsemeye benimsemeyelim benimsemeyesiniz benimsemeyeler
progressive benimsememekteyim benimsememektesin benimsememekte benimsememekteyiz benimsememektesiniz benimsememekteler
necessitative benimsememeliyim benimsememelisin benimsememeli benimsememeliyiz benimsememelisiniz benimsememeliler
imperative benimseme benimsemesin benimsemeyin benimsemesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist benimsemez miyim? benimsemez misin? benimsemez mi? benimsemez miyiz? benimsemez misiniz? benimsemezler mi?
imperfective benimsemiyor muyum? benimsemiyor musun? benimsemiyor mu? benimsemiyor muyuz? benimsemiyor musunuz? benimsemiyorlar mı?
past perfective benimsemedim mi? benimsemedin mi? benimsemedi mi? benimsemedik mi? benimsemediniz mi? benimsemediler mi?
imperfective benimsemiyor muydum? benimsemiyor muydun? benimsemiyor muydu? benimsemiyor muyduk? benimsemiyor muydunuz? benimsemiyorlar mıydı?
future benimsemeyecek miyim? benimsemeyecek misin? benimsemeyecek mi? benimsemeyecek miyiz? benimsemeyecek misiniz? benimsemeyecekler mi?
inferential perfective benimsememiş miyim? benimsememiş misin? benimsememiş mi? benimsememiş miyiz? benimsememiş misiniz? benimsememişler mi?
aorist benimsemez miymişim? benimsemez miymişsin? benimsemez miymiş? benimsemez miymişiz? benimsemez miymişsiniz? benimsemezler miymiş?
imperfective benimsemiyor muymuşum? benimsemiyor muymuşsun? benimsemiyor muymuş? benimsemiyor muymuşuz? benimsemiyor muymuşsunuz? benimsemiyorlar mıymış?
conditional simple benimsemesem mi? benimsemesen mi? benimsemese mi? benimsemesek mi? benimsemeseniz mi? benimsemeseler mi?
perfective benimsemese miydim? benimsemese miydin? benimsemese miydi? benimsemese miydik? benimsemese miydiniz? benimsemeseler miydi?
progressive benimsememekte miyim? benimsememekte misin? benimsememekte mi? benimsememekte miyiz? benimsememekte misiniz? benimsememekteler mi?
necessitative benimsememeli miyim? benimsememeli misin? benimsememeli mi? benimsememeli miyiz? benimsememeli misiniz? benimsememeliler mi?
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=benimsemek&oldid=67584627"