bezprawy

Old Polish

Etymology

From bez- +‎ prawo +‎ -y. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛspravɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛspravɨ/

Adjective

bezprawy

1. illegal, unlawful

   Synonym: bezprawy

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 21, 1:

     Gdy woyth foldruge o glowa, czyaszkye rany albo o ktorakoly bezprawą rzecz syrothną

     [Gdy wojt fołdruje o głowę, ciężkie rany albo o ktorąkoli bezprawą rzecz sirotną]

Related terms

adjectives

• bezprawny

 

adverbs

• bezprawnie

 

nouns

• bezprawność

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezprawy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN