białogrzywy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish białogrzywy. By surface analysis, biały +‎ -o- +‎ grzywa +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /bja.wɔɡˈʐɨ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨvɨ
• Syllabification: bia‧łog‧rzy‧wy

Adjective

białogrzywy (not comparable, no derived adverb)

1. (zoology) white-maned

   białogrzywy koń ― a white maned horse

   białogrzywy rumak ― a white maned destrier

Declension

Declension of białogrzywy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	białogrzywy		białogrzywa	białogrzywe	białogrzywi	białogrzywe
genitive	białogrzywego		białogrzywej	białogrzywego	białogrzywych
dative	białogrzywemu		białogrzywej	białogrzywemu	białogrzywym
accusative	białogrzywego	białogrzywy	białogrzywą	białogrzywe	białogrzywych	białogrzywe
instrumental	białogrzywym		białogrzywą	białogrzywym	białogrzywymi
locative	białogrzywym		białogrzywej	białogrzywym	białogrzywych

Further reading

• białogrzywy in Polish dictionaries at PWN