bruli

Esperanto

Etymology

Borrowed from French brûler, ultimately of Frankish origin, from Proto-Germanic *brōaną. Compare English broil, Italian bruciare, German brühen.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbruli]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uli
• Hyphenation: bru‧li

Verb

bruli (present brulas, past brulis, future brulos, conditional brulus, volitive brulu)

1. (intransitive) to burn

   La du amantoj rigardis la ŝtipojn brulantajn en la kameno. ― The two lovers watched the logs burning in the fireplace.

2. (intransitive) to be on fire

   Helpu min! Mia domo brulas! ― Help me! My house is on fire!

Conjugation

Conjugation of bruli

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		brulas		brulis		brulos
active participle		brulanta	brulantaj	brulinta	brulintaj	brulonta	brulontaj
	acc.	brulantan	brulantajn	brulintan	brulintajn	brulontan	brulontajn
nominal active participle		brulanto	brulantoj	brulinto	brulintoj	brulonto	brulontoj
	acc.	brulanton	brulantojn	brulinton	brulintojn	brulonton	brulontojn
adverbial active participle		brulante		brulinte		brulonte

infinitive		bruli						imperative		brulu						conditional		brulus

Derived terms

• brulado (“combustion”)
• bruligi (“to burn”, transitive verb)
• bruliĝi (“to catch fire”)
• brulkrimo (“arson”)
• brulvundi (“to burn; to sear”)
• ekbruli (“to burn, ignite, light; to catch fire”)
• ekbruligi (“to kindle, light, ignite”)

 

Related terms

• incendii (“to set on fire”)

 

Descendants

• Ido: brular

Ido

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbruli/

Noun

bruli

1. plural of brulo