buíon

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /bˠiːnˠ/

Etymology 1

From Old Irish buiden.

Noun

buíon f (genitive singular buíne, nominative plural buíonta)

1. band, troop, company
   1. (music) band
   2. (military) platoon
   3. work gang

Declension

Declension of buíon

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative buíon buíonta Vocative a bhuíon a bhuíonta Genitive buíne buíonta Dative buíon buín (archaic, dialectal) buíonta

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an bhuíon na buíonta Genitive na buíne na mbuíonta Dative leis an mbuíon leis an mbuín (archaic, dialectal) don bhuíon don bhuín (archaic, dialectal) leis na buíonta

Alternative forms

• buidhean (superseded)

Synonyms

• (band of musicians): banna, banna ceoil, buíon cheoil
• (work gang): buíon oibre

Etymology 2

Verb

buíon (present analytic buíonann, future analytic buíonfaidh, verbal noun buíon, past participle buíonta)

1. (transitive) Alternative form of buain (“reap”)

Conjugation

conjugation of buíon (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	buíonaim	buíonann tú; buíonair†	buíonann sé, sí	buíonaimid	buíonann sibh	buíonann siad; buíonaid†	a bhuíonann; a bhuíonas / a mbuíonann*; a mbuíonas*	buíontar
	past	bhuíon mé; bhuíonas	bhuíon tú; bhuíonais	bhuíon sé, sí	bhuíonamar; bhuíon muid	bhuíon sibh; bhuíonabhair	bhuíon siad; bhuíonadar	a bhuíon / ar bhuíon*	buíonadh
	past habitual	bhuíonainn / mbuíonainn‡‡	bhuíontá / mbuíontᇇ	bhuíonadh sé, sí / mbuíonadh sé, s퇇	bhuíonaimis; bhuíonadh muid / mbuíonaimis‡‡; mbuíonadh muid‡‡	bhuíonadh sibh / mbuíonadh sibh‡‡	bhuíonaidís; bhuíonadh siad / mbuíonaidís‡‡; mbuíonadh siad‡‡	a bhuíonadh / a mbuíonadh*	bhuíontaí / mbuíonta퇇
future		buíonfaidh mé; buíonfad	buíonfaidh tú; buíonfair†	buíonfaidh sé, sí	buíonfaimid; buíonfaidh muid	buíonfaidh sibh	buíonfaidh siad; buíonfaid†	a bhuíonfaidh; a bhuíonfas / a mbuíonfaidh*; a mbuíonfas*	buíonfar
conditional		bhuíonfainn / mbuíonfainn‡‡	bhuíonfá / mbuíonfᇇ	bhuíonfadh sé, sí / mbuíonfadh sé, s퇇	bhuíonfaimis; bhuíonfadh muid / mbuíonfaimis‡‡; mbuíonfadh muid‡‡	bhuíonfadh sibh / mbuíonfadh sibh‡‡	bhuíonfaidís; bhuíonfadh siad / mbuíonfaidís‡‡; mbuíonfadh siad‡‡	a bhuíonfadh / a mbuíonfadh*	bhuíonfaí / mbuíonfa퇇
subjunctive	present	go mbuíona mé; go mbuíonad†	go mbuíona tú; go mbuíonair†	go mbuíona sé, sí	go mbuíonaimid; go mbuíona muid	go mbuíona sibh	go mbuíona siad; go mbuíonaid†	—	go mbuíontar
	past	dá mbuíonainn	dá mbuíontá	dá mbuíonadh sé, sí	dá mbuíonaimis; dá mbuíonadh muid	dá mbuíonadh sibh	dá mbuíonaidís; dá mbuíonadh siad	—	dá mbuíontaí
imperative		buíonaim	buíon	buíonadh sé, sí	buíonaimis	buíonaigí; buíonaidh†	buíonaidís	—	buíontar
verbal noun		buíonadh
past participle		buíonta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “buíon”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “buiden”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language