buga

See also: buğa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʏːɣa/
• Rhymes: -ʏːɣa

Verb

buga (weak verb, third-person singular past indicative bugaði, supine bugað)

1. (transitive, with accusative) to overcome, to defeat

Conjugation

buga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að buga
supine (sagnbót)		bugað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bugandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég buga	við bugum	present (nútíð)	ég bugi	við bugum
	þú bugar	þið bugið		þú bugir	þið bugið
	hann, hún, það bugar	þeir, þær, þau buga		hann, hún, það bugi	þeir, þær, þau bugi
past (þátíð)	ég bugaði	við buguðum	past (þátíð)	ég bugaði	við buguðum
	þú bugaðir	þið buguðuð		þú bugaðir	þið buguðuð
	hann, hún, það bugaði	þeir, þær, þau buguðu		hann, hún, það bugaði	þeir, þær, þau buguðu
imperative (boðháttur)	buga (þú)	bugið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bugaðu	bugiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bugast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að bugast
supine (sagnbót)		bugast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bugandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bugast	við bugumst	present (nútíð)	ég bugist	við bugumst
	þú bugast	þið bugist		þú bugist	þið bugist
	hann, hún, það bugast	þeir, þær, þau bugast		hann, hún, það bugist	þeir, þær, þau bugist
past (þátíð)	ég bugaðist	við buguðumst	past (þátíð)	ég bugaðist	við buguðumst
	þú bugaðist	þið buguðust		þú bugaðist	þið buguðust
	hann, hún, það bugaðist	þeir, þær, þau buguðust		hann, hún, það bugaðist	þeir, þær, þau buguðust
imperative (boðháttur)	bugast (þú)	bugist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bugastu	bugisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bugaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bugaður	buguð	bugað		bugaðir	bugaðar	buguð
accusative (þolfall)	bugaðan	bugaða	bugað		bugaða	bugaðar	buguð
dative (þágufall)	buguðum	bugaðri	buguðu		buguðum	buguðum	buguðum
genitive (eignarfall)	bugaðs	bugaðrar	bugaðs		bugaðra	bugaðra	bugaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bugaði	bugaða	bugaða		buguðu	buguðu	buguðu
accusative (þolfall)	bugaða	buguðu	bugaða		buguðu	buguðu	buguðu
dative (þágufall)	bugaða	buguðu	bugaða		buguðu	buguðu	buguðu
genitive (eignarfall)	bugaða	buguðu	bugaða		buguðu	buguðu	buguðu

---

Spanish

Etymology 1

Clipping of bugarrón

Noun

buga m or f (plural bugas)

1. (Mexico, colloquial) heterosexual (person)

Adjective

buga m or f (masculine and feminine plural bugas)

1. (Mexico, colloquial) Of or pertaining to heterosexuality.

Etymology 2

Clipping of Bugatti

Noun

buga m (plural bugas)

1. (Spain, colloquial) automobile

---

Tagalog

Verb

bugá

1. (transitive) to spew; to eject

   Nagbuga ng abo, usok at nagbabagang bato ang bulkan.

   The volcano spewed out ash, smoke, and fiery rocks.

2. (transitive) to emit smoke; to puff

   Bumuga ng maitim na usok ang trak.

   The truck emitted black smoke.