From Old Irish córaigid.
cóirigh (present analytic cóiríonn, future analytic cóireoidh, verbal noun cóiriú, past participle cóirithe)
- to arrange
- to dress (prepare the surface of)
- to make (a bed)
B’éigean dom an leaba a chóiriú.- I had to make the bed.
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cóirím
|
cóiríonn tú; cóirír†
|
cóiríonn sé, sí
|
cóirímid; cóiríonn muid
|
cóiríonn sibh
|
cóiríonn siad; cóiríd†
|
a chóiríonn; a chóiríos / a gcóiríonn*; a gcóiríos*
|
cóirítear
|
past
|
chóirigh mé; chóiríos
|
chóirigh tú; chóirís
|
chóirigh sé, sí
|
chóiríomar; chóirigh muid
|
chóirigh sibh; chóiríobhair
|
chóirigh siad; chóiríodar
|
a chóirigh / ar chóirigh*
|
cóiríodh
|
past habitual
|
chóirínn / gcóirínn‡‡
|
chóiríteá / gcóiríteᇇ
|
chóiríodh sé, sí / gcóiríodh sé, s퇇
|
chóirímis; chóiríodh muid / gcóirímis‡‡; gcóiríodh muid‡‡
|
chóiríodh sibh / gcóiríodh sibh‡‡
|
chóirídís; chóiríodh siad / gcóirídís‡‡; gcóiríodh siad‡‡
|
a chóiríodh / a gcóiríodh*
|
chóirítí / gcóirít퇇
|
future
|
cóireoidh mé; cóireod; cóireochaidh mé†
|
cóireoidh tú; cóireoir†; cóireochaidh tú†
|
cóireoidh sé, sí; cóireochaidh sé, sí†
|
cóireoimid; cóireoidh muid; cóireochaimid†; cóireochaidh muid†
|
cóireoidh sibh; cóireochaidh sibh†
|
cóireoidh siad; cóireoid†; cóireochaidh siad†
|
a chóireoidh; a chóireos; a chóireochaidh†; a chóireochas† / a gcóireoidh*; a gcóireos*; a gcóireochaidh*†; a gcóireochas*†
|
cóireofar; cóireochar†
|
conditional
|
chóireoinn; chóireochainn† / gcóireoinn‡‡; gcóireochainn†‡‡
|
chóireofá; chóireochthᆠ/ gcóireofᇇ; gcóireochthᆇ‡
|
chóireodh sé, sí; chóireochadh sé, sí† / gcóireodh sé, s퇇; gcóireochadh sé, s톇‡
|
chóireoimis; chóireodh muid; chóireochaimis†; chóireochadh muid† / gcóireoimis‡‡; gcóireodh muid‡‡; gcóireochaimis†‡‡; gcóireochadh muid†‡‡
|
chóireodh sibh; chóireochadh sibh† / gcóireodh sibh‡‡; gcóireochadh sibh†‡‡
|
chóireoidís; chóireodh siad; chóireochadh siad† / gcóireoidís‡‡; gcóireodh siad‡‡; gcóireochadh siad†‡‡
|
a chóireodh; a chóireochadh† / a gcóireodh*; a gcóireochadh*†
|
chóireofaí; chóireochthaí† / gcóireofa퇇; gcóireochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcóirí mé; go gcóiríod†
|
go gcóirí tú; go gcóirír†
|
go gcóirí sé, sí
|
go gcóirímid; go gcóirí muid
|
go gcóirí sibh
|
go gcóirí siad; go gcóiríd†
|
—
|
go gcóirítear
|
past
|
dá gcóirínn
|
dá gcóiríteá
|
dá gcóiríodh sé, sí
|
dá gcóirímis; dá gcóiríodh muid
|
dá gcóiríodh sibh
|
dá gcóirídís; dá gcóiríodh siad
|
—
|
dá gcóirítí
|
imperative
|
cóirím
|
cóirigh
|
cóiríodh sé, sí
|
cóirímis
|
cóirígí; cóirídh†
|
cóirídís
|
—
|
cóirítear
|
verbal noun
|
cóiriú
|
past participle
|
cóirithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
cóirigh
|
chóirigh
|
gcóirigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “córaigid, cóirigid, cóirgid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “cóiriġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 167
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cóirigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN