cóirigh

See also: coirigh

Irish

Etymology

From Old Irish córaigid.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /ˈkoːɾʲɪɟ/
• (Galway) IPA^(key): /ˈkoːɾʲə/
• (Mayo) IPA^(key): /ˈkoːɾʲiː/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈkɔːɾʲi/

Verb

cóirigh (present analytic cóiríonn, future analytic cóireoidh, verbal noun cóiriú, past participle cóirithe)

1. to arrange
2. to dress (prepare the surface of)
3. to make (a bed)

   B’éigean dom an leaba a chóiriú.

   I had to make the bed.

Conjugation

conjugation of cóirigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cóirím	cóiríonn tú; cóirír†	cóiríonn sé, sí	cóirímid; cóiríonn muid	cóiríonn sibh	cóiríonn siad; cóiríd†	a chóiríonn; a chóiríos / a gcóiríonn*; a gcóiríos*	cóirítear
	past	chóirigh mé; chóiríos	chóirigh tú; chóirís	chóirigh sé, sí	chóiríomar; chóirigh muid	chóirigh sibh; chóiríobhair	chóirigh siad; chóiríodar	a chóirigh / ar chóirigh*	cóiríodh
	past habitual	chóirínn / gcóirínn‡‡	chóiríteá / gcóiríteᇇ	chóiríodh sé, sí / gcóiríodh sé, s퇇	chóirímis; chóiríodh muid / gcóirímis‡‡; gcóiríodh muid‡‡	chóiríodh sibh / gcóiríodh sibh‡‡	chóirídís; chóiríodh siad / gcóirídís‡‡; gcóiríodh siad‡‡	a chóiríodh / a gcóiríodh*	chóirítí / gcóirít퇇
future		cóireoidh mé; cóireod; cóireochaidh mé†	cóireoidh tú; cóireoir†; cóireochaidh tú†	cóireoidh sé, sí; cóireochaidh sé, sí†	cóireoimid; cóireoidh muid; cóireochaimid†; cóireochaidh muid†	cóireoidh sibh; cóireochaidh sibh†	cóireoidh siad; cóireoid†; cóireochaidh siad†	a chóireoidh; a chóireos; a chóireochaidh†; a chóireochas† / a gcóireoidh*; a gcóireos*; a gcóireochaidh*†; a gcóireochas*†	cóireofar; cóireochar†
conditional		chóireoinn; chóireochainn† / gcóireoinn‡‡; gcóireochainn†‡‡	chóireofá; chóireochthᆠ/ gcóireofᇇ; gcóireochthᆇ‡	chóireodh sé, sí; chóireochadh sé, s토/ gcóireodh sé, s퇇; gcóireochadh sé, s톇‡	chóireoimis; chóireodh muid; chóireochaimis†; chóireochadh muid† / gcóireoimis‡‡; gcóireodh muid‡‡; gcóireochaimis†‡‡; gcóireochadh muid†‡‡	chóireodh sibh; chóireochadh sibh† / gcóireodh sibh‡‡; gcóireochadh sibh†‡‡	chóireoidís; chóireodh siad; chóireochadh siad† / gcóireoidís‡‡; gcóireodh siad‡‡; gcóireochadh siad†‡‡	a chóireodh; a chóireochadh† / a gcóireodh*; a gcóireochadh*†	chóireofaí; chóireochtha토/ gcóireofa퇇; gcóireochtha톇‡
subjunctive	present	go gcóirí mé; go gcóiríod†	go gcóirí tú; go gcóirír†	go gcóirí sé, sí	go gcóirímid; go gcóirí muid	go gcóirí sibh	go gcóirí siad; go gcóiríd†	—	go gcóirítear
	past	dá gcóirínn	dá gcóiríteá	dá gcóiríodh sé, sí	dá gcóirímis; dá gcóiríodh muid	dá gcóiríodh sibh	dá gcóirídís; dá gcóiríodh siad	—	dá gcóirítí
imperative		cóirím	cóirigh	cóiríodh sé, sí	cóirímis	cóirígí; cóirídh†	cóirídís	—	cóirítear
verbal noun		cóiriú
past participle		cóirithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• (arrange): ceartaigh

Related terms

• cóir

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cóirigh	chóirigh	gcóirigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “córaigid, cóirigid, cóirgid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Dinneen, Patrick S. (1904) “cóiriġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 167
• Ó Dónaill, Niall (1977) “cóirigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN