carcerarius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

carcer (prison, jail) +‎ -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

carcerārius (feminine carcerāria, neuter carcerārium); first/second-declension adjective

  1. (relational) of or belonging to a prison or its administration, carceral

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative carcerārius carcerāria carcerārium carcerāriī carcerāriae carcerāria
Genitive carcerāriī carcerāriae carcerāriī carcerāriōrum carcerāriārum carcerāriōrum
Dative carcerāriō carcerāriō carcerāriīs
Accusative carcerārium carcerāriam carcerārium carcerāriōs carcerāriās carcerāria
Ablative carcerāriō carcerāriā carcerāriō carcerāriīs
Vocative carcerārī carcerāria carcerārium carcerāriī carcerāriae carcerāria

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Catalan: carcerari
  • Italian: carcerario

Noun[edit]

carcerārius m (genitive carcerāriī or carcerārī); second declension

  1. a jailkeeper, a jailer
    Synonym: carceris custōs m
    • Inscr. Grut. 80.5
    • Don., ad Ter. Phorm. 2.3.26
    • CIL 6.1057.7
  2. a prisoner
    • Don., Phorm. 373
    • Greg.-T., Franc. 10.6
  3. (Medieval Latin, medicine) a sick or infirm person confined to bed or to a clinic [1270]

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative carcerārius carcerāriī
Genitive carcerāriī
carcerārī1
carcerāriōrum
Dative carcerāriō carcerāriīs
Accusative carcerārium carcerāriōs
Ablative carcerāriō carcerāriīs
Vocative carcerārī carcerāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants[edit]

Further reading[edit]