celator
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /keːˈlaː.tor/, [keːˈɫ̪äːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃeˈla.tor/, [t͡ʃeˈläːt̪or]
Noun[edit]
cēlātor m (genitive cēlātōris); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cēlātor | cēlātōrēs |
Genitive | cēlātōris | cēlātōrum |
Dative | cēlātōrī | cēlātōribus |
Accusative | cēlātōrem | cēlātōrēs |
Ablative | cēlātōre | cēlātōribus |
Vocative | cēlātor | cēlātōrēs |
Descendants[edit]
Verb[edit]
cēlātor
References[edit]
- “celator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- celator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.