cołt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Middle High German zëlte. First attested in 1343.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡sɔɫt/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡sɔɫt/

Noun

[edit]

cołt m animacy unattested (diminutive cołtek)

  1. bun or piece of bread long in shape
    • 1878-1889 [1343], Archiwum Komisji Historycznej[1], volume XVI, page 97:
      Unum album panem, quod in Polonico dicitur czolta
      [Unum album panem, quod in Polonico dicitur cołta]
    • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[2], number 1534:
      Czolt *corstula
      [Cołt *corstula]
    • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[3], number 1535:
      Corstula czolt, poglodek
      [Corstula cołt, pogłodek]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “cołt”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN