coniecturalis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:47, 25 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From coniectūra (conjecture, guess), from cōniciō (bring together, connect; prophesy; conclude), from con- (with) + iaciō (throw, hurl).

Pronunciation

Adjective

coniectūrālis (neuter coniectūrāle, adverb coniectūrāliter); third-declension two-termination adjective

  1. Of or belonging to conjecture or guessing; conjectural.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative coniectūrālis coniectūrāle coniectūrālēs coniectūrālia
Genitive coniectūrālis coniectūrālium
Dative coniectūrālī coniectūrālibus
Accusative coniectūrālem coniectūrāle coniectūrālēs
coniectūrālīs
coniectūrālia
Ablative coniectūrālī coniectūrālibus
Vocative coniectūrālis coniectūrāle coniectūrālēs coniectūrālia

Derived terms

References

  • coniecturalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers