Borrowed from Latin *con(di)sputātiō, from con- + disputātiō (“arguing, reasoning, discussing, debating; argument, debate, dispute”).
conspóid f (genitive singular conspóide, nominative plural conspóidí)
- argument, dispute; contention, controversy
conspóid (present analytic conspóideann, future analytic conspóidfidh, verbal noun conspóideadh, past participle conspóidte)
- argue, dispute; contest
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
conspóidim
|
conspóideann tú; conspóidir†
|
conspóideann sé, sí
|
conspóidimid
|
conspóideann sibh
|
conspóideann siad; conspóidid†
|
a chonspóideann; a chonspóideas / a gconspóideann*; a gconspóideas*
|
conspóidtear
|
past
|
chonspóid mé; chonspóideas
|
chonspóid tú; chonspóidis
|
chonspóid sé, sí
|
chonspóideamar; chonspóid muid
|
chonspóid sibh; chonspóideabhair
|
chonspóid siad; chonspóideadar
|
a chonspóid / ar chonspóid*
|
conspóideadh
|
past habitual
|
chonspóidinn / gconspóidinn‡‡
|
chonspóidteá / gconspóidteᇇ
|
chonspóideadh sé, sí / gconspóideadh sé, s퇇
|
chonspóidimis; chonspóideadh muid / gconspóidimis‡‡; gconspóideadh muid‡‡
|
chonspóideadh sibh / gconspóideadh sibh‡‡
|
chonspóididís; chonspóideadh siad / gconspóididís‡‡; gconspóideadh siad‡‡
|
a chonspóideadh / a gconspóideadh*
|
chonspóidtí / gconspóidt퇇
|
future
|
conspóidfidh mé; conspóidfead
|
conspóidfidh tú; conspóidfir†
|
conspóidfidh sé, sí
|
conspóidfimid; conspóidfidh muid
|
conspóidfidh sibh
|
conspóidfidh siad; conspóidfid†
|
a chonspóidfidh; a chonspóidfeas / a gconspóidfidh*; a gconspóidfeas*
|
conspóidfear
|
conditional
|
chonspóidfinn / gconspóidfinn‡‡
|
chonspóidfeá / gconspóidfeᇇ
|
chonspóidfeadh sé, sí / gconspóidfeadh sé, s퇇
|
chonspóidfimis; chonspóidfeadh muid / gconspóidfimis‡‡; gconspóidfeadh muid‡‡
|
chonspóidfeadh sibh / gconspóidfeadh sibh‡‡
|
chonspóidfidís; chonspóidfeadh siad / gconspóidfidís‡‡; gconspóidfeadh siad‡‡
|
a chonspóidfeadh / a gconspóidfeadh*
|
chonspóidfí / gconspóidf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gconspóide mé; go gconspóidead†
|
go gconspóide tú; go gconspóidir†
|
go gconspóide sé, sí
|
go gconspóidimid; go gconspóide muid
|
go gconspóide sibh
|
go gconspóide siad; go gconspóidid†
|
—
|
go gconspóidtear
|
past
|
dá gconspóidinn
|
dá gconspóidteá
|
dá gconspóideadh sé, sí
|
dá gconspóidimis; dá gconspóideadh muid
|
dá gconspóideadh sibh
|
dá gconspóididís; dá gconspóideadh siad
|
—
|
dá gconspóidtí
|
imperative
|
conspóidim
|
conspóid
|
conspóideadh sé, sí
|
conspóidimis
|
conspóidigí; conspóididh†
|
conspóididís
|
—
|
conspóidtear
|
verbal noun
|
conspóideadh
|
past participle
|
conspóidte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
conspóid
|
chonspóid
|
gconspóid
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|