corraigh

Irish

Verb

corraigh (present analytic corraíonn, future analytic corróidh, verbal noun corraí, past participle corraithe)

1. to move, stir
2. to perturb
3. to move (emotionally)

Conjugation

conjugation of corraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	corraím	corraíonn tú; corraír†	corraíonn sé, sí	corraímid; corraíonn muid	corraíonn sibh	corraíonn siad; corraíd†	a chorraíonn; a chorraíos / a gcorraíonn*; a gcorraíos*	corraítear
	past	chorraigh mé; chorraíos	chorraigh tú; chorraís	chorraigh sé, sí	chorraíomar; chorraigh muid	chorraigh sibh; chorraíobhair	chorraigh siad; chorraíodar	a chorraigh / ar chorraigh*	corraíodh
	past habitual	chorraínn / gcorraínn‡‡	chorraíteá / gcorraíteᇇ	chorraíodh sé, sí / gcorraíodh sé, s퇇	chorraímis; chorraíodh muid / gcorraímis‡‡; gcorraíodh muid‡‡	chorraíodh sibh / gcorraíodh sibh‡‡	chorraídís; chorraíodh siad / gcorraídís‡‡; gcorraíodh siad‡‡	a chorraíodh / a gcorraíodh*	chorraítí / gcorraít퇇
future		corróidh mé; corród; corróchaidh mé†	corróidh tú; corróir†; corróchaidh tú†	corróidh sé, sí; corróchaidh sé, sí†	corróimid; corróidh muid; corróchaimid†; corróchaidh muid†	corróidh sibh; corróchaidh sibh†	corróidh siad; corróid†; corróchaidh siad†	a chorróidh; a chorrós; a chorróchaidh†; a chorróchas† / a gcorróidh*; a gcorrós*; a gcorróchaidh*†; a gcorróchas*†	corrófar; corróchar†
conditional		chorróinn; chorróchainn† / gcorróinn‡‡; gcorróchainn†‡‡	chorrófá; chorróchthᆠ/ gcorrófᇇ; gcorróchthᆇ‡	chorródh sé, sí; chorróchadh sé, s토/ gcorródh sé, s퇇; gcorróchadh sé, s톇‡	chorróimis; chorródh muid; chorróchaimis†; chorróchadh muid† / gcorróimis‡‡; gcorródh muid‡‡; gcorróchaimis†‡‡; gcorróchadh muid†‡‡	chorródh sibh; chorróchadh sibh† / gcorródh sibh‡‡; gcorróchadh sibh†‡‡	chorróidís; chorródh siad; chorróchadh siad† / gcorróidís‡‡; gcorródh siad‡‡; gcorróchadh siad†‡‡	a chorródh; a chorróchadh† / a gcorródh*; a gcorróchadh*†	chorrófaí; chorróchtha토/ gcorrófa퇇; gcorróchtha톇‡
subjunctive	present	go gcorraí mé; go gcorraíod†	go gcorraí tú; go gcorraír†	go gcorraí sé, sí	go gcorraímid; go gcorraí muid	go gcorraí sibh	go gcorraí siad; go gcorraíd†	—	go gcorraítear
	past	dá gcorraínn	dá gcorraíteá	dá gcorraíodh sé, sí	dá gcorraímis; dá gcorraíodh muid	dá gcorraíodh sibh	dá gcorraídís; dá gcorraíodh siad	—	dá gcorraítí
imperative		corraím	corraigh	corraíodh sé, sí	corraímis	corraígí; corraídh†	corraídís	—	corraítear
verbal noun		corraí
past participle		corraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Adjective

corraigh

1. vocative singular masculine of corrach
2. genitive singular masculine of corrach
3. (archaic) dative singular feminine of corrach