cukiernik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From cukier +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t͡suˈkjɛrɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛrɲik
  • Syllabification: cu‧kier‧nik

Noun

[edit]

cukiernik m pers (female equivalent cukierniczka)

  1. confectioner

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]
  • cukiernik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • cukiernik in Polish dictionaries at PWN