czart

See also: Czart

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čьrtъ. Doublet of ciort and czort.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂart/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -art
• Syllabification: czart
• Homophone: Czart

Noun

czart m animal or m pers (diminutive czarcik, related adjective czarci)

1. devil, deuce, fiend, demon, evil spirit

   Synonyms: bies, ciort, czort, diabeł, licho

2. three-spined stickleback (Gasterosteus aculeatus)

   Synonyms: ciernik, kat, kolka

3. (colloquial) devil (person)

Declension

Declension of czart

	singular	plural
nominative	czart	czarci/czarty (deprecative)
genitive	czarta	czartów
dative	czartowi	czartom
accusative	czarta	czartów
instrumental	czartem	czartami
locative	czarcie	czartach
vocative	czarcie	czarci

or

Declension of czart

	singular	plural
nominative	czart	czarty
genitive	czarta	czartów
dative	czartowi	czartom
accusative	czarta	czarty
instrumental	czartem	czartami
locative	czarcie	czartach
vocative	czarcie	czarty

Further reading

• czart in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czart in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “czart”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN