deargaigh

Irish

Etymology 1

From dearg +‎ -igh

Verb

deargaigh (present analytic deargaíonn, future analytic deargóidh, verbal noun deargú, past participle deargaithe)

1. Alternative form of dearg (“to redden”)

Conjugation

conjugation of deargaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	deargaím	deargaíonn tú; deargaír†	deargaíonn sé, sí	deargaímid; deargaíonn muid	deargaíonn sibh	deargaíonn siad; deargaíd†	a dheargaíonn; a dheargaíos / a ndeargaíonn*; a ndeargaíos*	deargaítear
	past	dheargaigh mé; dheargaíos	dheargaigh tú; dheargaís	dheargaigh sé, sí	dheargaíomar; dheargaigh muid	dheargaigh sibh; dheargaíobhair	dheargaigh siad; dheargaíodar	a dheargaigh / ar dheargaigh*	deargaíodh
	past habitual	dheargaínn / ndeargaínn‡‡	dheargaíteá / ndeargaíteᇇ	dheargaíodh sé, sí / ndeargaíodh sé, s퇇	dheargaímis; dheargaíodh muid / ndeargaímis‡‡; ndeargaíodh muid‡‡	dheargaíodh sibh / ndeargaíodh sibh‡‡	dheargaídís; dheargaíodh siad / ndeargaídís‡‡; ndeargaíodh siad‡‡	a dheargaíodh / a ndeargaíodh*	dheargaítí / ndeargaít퇇
future		deargóidh mé; deargód; deargóchaidh mé†	deargóidh tú; deargóir†; deargóchaidh tú†	deargóidh sé, sí; deargóchaidh sé, sí†	deargóimid; deargóidh muid; deargóchaimid†; deargóchaidh muid†	deargóidh sibh; deargóchaidh sibh†	deargóidh siad; deargóid†; deargóchaidh siad†	a dheargóidh; a dheargós; a dheargóchaidh†; a dheargóchas† / a ndeargóidh*; a ndeargós*; a ndeargóchaidh*†; a ndeargóchas*†	deargófar; deargóchar†
conditional		dheargóinn; dheargóchainn† / ndeargóinn‡‡; ndeargóchainn†‡‡	dheargófá; dheargóchthᆠ/ ndeargófᇇ; ndeargóchthᆇ‡	dheargódh sé, sí; dheargóchadh sé, s토/ ndeargódh sé, s퇇; ndeargóchadh sé, s톇‡	dheargóimis; dheargódh muid; dheargóchaimis†; dheargóchadh muid† / ndeargóimis‡‡; ndeargódh muid‡‡; ndeargóchaimis†‡‡; ndeargóchadh muid†‡‡	dheargódh sibh; dheargóchadh sibh† / ndeargódh sibh‡‡; ndeargóchadh sibh†‡‡	dheargóidís; dheargódh siad; dheargóchadh siad† / ndeargóidís‡‡; ndeargódh siad‡‡; ndeargóchadh siad†‡‡	a dheargódh; a dheargóchadh† / a ndeargódh*; a ndeargóchadh*†	dheargófaí; dheargóchtha토/ ndeargófa퇇; ndeargóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndeargaí mé; go ndeargaíod†	go ndeargaí tú; go ndeargaír†	go ndeargaí sé, sí	go ndeargaímid; go ndeargaí muid	go ndeargaí sibh	go ndeargaí siad; go ndeargaíd†	—	go ndeargaítear
	past	dá ndeargaínn	dá ndeargaíteá	dá ndeargaíodh sé, sí	dá ndeargaímis; dá ndeargaíodh muid	dá ndeargaíodh sibh	dá ndeargaídís; dá ndeargaíodh siad	—	dá ndeargaítí
imperative		deargaím	deargaigh	deargaíodh sé, sí	deargaímis	deargaígí; deargaídh†	deargaídís	—	deargaítear
verbal noun		deargú
past participle		deargaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

deargaigh

1. inflection of deargach:
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
deargaigh	dheargaigh	ndeargaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.