dearnáil

Irish

Etymology

From Middle English dernen (“to conceal”) (from Old English diernan, from Proto-West Germanic *darnijan, from Proto-West Germanic *darnī (“hidden”)) + -áil.

Verb

dearnáil (present analytic dearnálann, future analytic dearnálfaidh, verbal noun dearnáil, past participle dearnáilte)

1. (transitive, intransitive) darn

Conjugation

conjugation of dearnáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	dearnálaim	dearnálann tú; dearnálair†	dearnálann sé, sí	dearnálaimid	dearnálann sibh	dearnálann siad; dearnálaid†	a dhearnálann; a dhearnálas / a ndearnálann*; a ndearnálas*	dearnáiltear
	past	dhearnáil mé; dhearnálas	dhearnáil tú; dhearnálais	dhearnáil sé, sí	dhearnálamar; dhearnáil muid	dhearnáil sibh; dhearnálabhair	dhearnáil siad; dhearnáladar	a dhearnáil / ar dhearnáil*	dearnáladh
	past habitual	dhearnálainn / ndearnálainn‡‡	dhearnáilteá / ndearnáilteᇇ	dhearnáladh sé, sí / ndearnáladh sé, s퇇	dhearnálaimis; dhearnáladh muid / ndearnálaimis‡‡; ndearnáladh muid‡‡	dhearnáladh sibh / ndearnáladh sibh‡‡	dhearnálaidís; dhearnáladh siad / ndearnálaidís‡‡; ndearnáladh siad‡‡	a dhearnáladh / a ndearnáladh*	dhearnáiltí / ndearnáilt퇇
future		dearnálfaidh mé; dearnálfad	dearnálfaidh tú; dearnálfair†	dearnálfaidh sé, sí	dearnálfaimid; dearnálfaidh muid	dearnálfaidh sibh	dearnálfaidh siad; dearnálfaid†	a dhearnálfaidh; a dhearnálfas / a ndearnálfaidh*; a ndearnálfas*	dearnálfar
conditional		dhearnálfainn / ndearnálfainn‡‡	dhearnálfá / ndearnálfᇇ	dhearnálfadh sé, sí / ndearnálfadh sé, s퇇	dhearnálfaimis; dhearnálfadh muid / ndearnálfaimis‡‡; ndearnálfadh muid‡‡	dhearnálfadh sibh / ndearnálfadh sibh‡‡	dhearnálfaidís; dhearnálfadh siad / ndearnálfaidís‡‡; ndearnálfadh siad‡‡	a dhearnálfadh / a ndearnálfadh*	dhearnálfaí / ndearnálfa퇇
subjunctive	present	go ndearnála mé; go ndearnálad†	go ndearnála tú; go ndearnálair†	go ndearnála sé, sí	go ndearnálaimid; go ndearnála muid	go ndearnála sibh	go ndearnála siad; go ndearnálaid†	—	go ndearnáiltear
	past	dá ndearnálainn	dá ndearnáilteá	dá ndearnáladh sé, sí	dá ndearnálaimis; dá ndearnáladh muid	dá ndearnáladh sibh	dá ndearnálaidís; dá ndearnáladh siad	—	dá ndearnáiltí
imperative		dearnálaim	dearnáil	dearnáladh sé, sí	dearnálaimis	dearnálaigí; dearnálaidh†	dearnálaidís	—	dearnáiltear
verbal noun		dearnáil
past participle		dearnáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

dearnáil f (genitive singular dearnála)

1. verbal noun of dearnáil
2. darning

Declension

Declension of dearnáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative dearnáil Vocative a dhearnáil Genitive dearnála Dative dearnáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an dearnáil Genitive na dearnála Dative leis an dearnáil don dearnáil

Derived terms

• ceap dearnála (“darning mushroom”)
• greim dearnála (“darning-stitch”)
• snáthaid dearnála (“darning-needle”)
• míndearnáil (“fine-darning”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dearnáil	dhearnáil	ndearnáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “dearnáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN