deimhnigh

Irish

Etymology

deimhin +‎ -igh

Verb

deimhnigh (present analytic deimhníonn, future analytic deimhneoidh, verbal noun deimhniú, past participle deimhnithe)

1. to confirm, certify, verify, validate

Conjugation

conjugation of deimhnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	deimhním	deimhníonn tú; deimhnír†	deimhníonn sé, sí	deimhnímid; deimhníonn muid	deimhníonn sibh	deimhníonn siad; deimhníd†	a dheimhníonn; a dheimhníos / a ndeimhníonn*; a ndeimhníos*	deimhnítear
	past	dheimhnigh mé; dheimhníos	dheimhnigh tú; dheimhnís	dheimhnigh sé, sí	dheimhníomar; dheimhnigh muid	dheimhnigh sibh; dheimhníobhair	dheimhnigh siad; dheimhníodar	a dheimhnigh / ar dheimhnigh*	deimhníodh
	past habitual	dheimhnínn / ndeimhnínn‡‡	dheimhníteá / ndeimhníteᇇ	dheimhníodh sé, sí / ndeimhníodh sé, s퇇	dheimhnímis; dheimhníodh muid / ndeimhnímis‡‡; ndeimhníodh muid‡‡	dheimhníodh sibh / ndeimhníodh sibh‡‡	dheimhnídís; dheimhníodh siad / ndeimhnídís‡‡; ndeimhníodh siad‡‡	a dheimhníodh / a ndeimhníodh*	dheimhnítí / ndeimhnít퇇
future		deimhneoidh mé; deimhneod; deimhneochaidh mé†	deimhneoidh tú; deimhneoir†; deimhneochaidh tú†	deimhneoidh sé, sí; deimhneochaidh sé, sí†	deimhneoimid; deimhneoidh muid; deimhneochaimid†; deimhneochaidh muid†	deimhneoidh sibh; deimhneochaidh sibh†	deimhneoidh siad; deimhneoid†; deimhneochaidh siad†	a dheimhneoidh; a dheimhneos; a dheimhneochaidh†; a dheimhneochas† / a ndeimhneoidh*; a ndeimhneos*; a ndeimhneochaidh*†; a ndeimhneochas*†	deimhneofar; deimhneochar†
conditional		dheimhneoinn; dheimhneochainn† / ndeimhneoinn‡‡; ndeimhneochainn†‡‡	dheimhneofá; dheimhneochthᆠ/ ndeimhneofᇇ; ndeimhneochthᆇ‡	dheimhneodh sé, sí; dheimhneochadh sé, s토/ ndeimhneodh sé, s퇇; ndeimhneochadh sé, s톇‡	dheimhneoimis; dheimhneodh muid; dheimhneochaimis†; dheimhneochadh muid† / ndeimhneoimis‡‡; ndeimhneodh muid‡‡; ndeimhneochaimis†‡‡; ndeimhneochadh muid†‡‡	dheimhneodh sibh; dheimhneochadh sibh† / ndeimhneodh sibh‡‡; ndeimhneochadh sibh†‡‡	dheimhneoidís; dheimhneodh siad; dheimhneochadh siad† / ndeimhneoidís‡‡; ndeimhneodh siad‡‡; ndeimhneochadh siad†‡‡	a dheimhneodh; a dheimhneochadh† / a ndeimhneodh*; a ndeimhneochadh*†	dheimhneofaí; dheimhneochtha토/ ndeimhneofa퇇; ndeimhneochtha톇‡
subjunctive	present	go ndeimhní mé; go ndeimhníod†	go ndeimhní tú; go ndeimhnír†	go ndeimhní sé, sí	go ndeimhnímid; go ndeimhní muid	go ndeimhní sibh	go ndeimhní siad; go ndeimhníd†	—	go ndeimhnítear
	past	dá ndeimhnínn	dá ndeimhníteá	dá ndeimhníodh sé, sí	dá ndeimhnímis; dá ndeimhníodh muid	dá ndeimhníodh sibh	dá ndeimhnídís; dá ndeimhníodh siad	—	dá ndeimhnítí
imperative		deimhním	deimhnigh	deimhníodh sé, sí	deimhnímis	deimhnígí; deimhnídh†	deimhnídís	—	deimhnítear
verbal noun		deimhniú
past participle		deimhnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• (to confirm): cinntigh, dearbhaigh
• (to verify): seiceáil
• (to validate): bailíochtaigh, bailmheas, dearbhaigh a bheith bailí

Adjective

deimhnigh

1. vocative singular masculine of deimhneach
2. genitive singular masculine of deimhneach
3. (archaic) dative singular feminine of deimhneach