dimissurus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of dīmittō.
Participle[edit]
dīmissūrus (feminine dīmissūra, neuter dīmissūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīmissūrus | dīmissūra | dīmissūrum | dīmissūrī | dīmissūrae | dīmissūra | |
Genitive | dīmissūrī | dīmissūrae | dīmissūrī | dīmissūrōrum | dīmissūrārum | dīmissūrōrum | |
Dative | dīmissūrō | dīmissūrō | dīmissūrīs | ||||
Accusative | dīmissūrum | dīmissūram | dīmissūrum | dīmissūrōs | dīmissūrās | dīmissūra | |
Ablative | dīmissūrō | dīmissūrā | dīmissūrō | dīmissūrīs | |||
Vocative | dīmissūre | dīmissūra | dīmissūrum | dīmissūrī | dīmissūrae | dīmissūra |