directivus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]dīrigō (“I direct, guide, steer”) + -īvus (“-ive, -ing”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /diː.reːkˈtiː.u̯us/, [d̪iːreːkˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.rekˈti.vus/, [d̪irekˈt̪iːvus]
Adjective
[edit]dīrēctīvus (feminine dīrēctīva, neuter dīrēctīvum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīrēctīvus | dīrēctīva | dīrēctīvum | dīrēctīvī | dīrēctīvae | dīrēctīva | |
Genitive | dīrēctīvī | dīrēctīvae | dīrēctīvī | dīrēctīvōrum | dīrēctīvārum | dīrēctīvōrum | |
Dative | dīrēctīvō | dīrēctīvō | dīrēctīvīs | ||||
Accusative | dīrēctīvum | dīrēctīvam | dīrēctīvum | dīrēctīvōs | dīrēctīvās | dīrēctīva | |
Ablative | dīrēctīvō | dīrēctīvā | dīrēctīvō | dīrēctīvīs | |||
Vocative | dīrēctīve | dīrēctīva | dīrēctīvum | dīrēctīvī | dīrēctīvae | dīrēctīva |
Descendants
[edit]- → English: directive
- → French: directif
- → German: direktiv
- → Italian: direttivo
- → Spanish: directivo
References
[edit]- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “directivus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC