discessus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of discēdō.
Participle
[edit]discessus (feminine discessa, neuter discessum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discessus | discessa | discessum | discessī | discessae | discessa | |
Genitive | discessī | discessae | discessī | discessōrum | discessārum | discessōrum | |
Dative | discessō | discessō | discessīs | ||||
Accusative | discessum | discessam | discessum | discessōs | discessās | discessa | |
Ablative | discessō | discessā | discessō | discessīs | |||
Vocative | discesse | discessa | discessum | discessī | discessae | discessa |
Noun
[edit]discessus m (genitive discessūs); fourth declension
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | discessus | discessūs |
Genitive | discessūs | discessuum |
Dative | discessuī | discessibus |
Accusative | discessum | discessūs |
Ablative | discessū | discessibus |
Vocative | discessus | discessūs |
References
[edit]- “discessus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “discessus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- discessus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- discessus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ONLINE LATIN DICTIONARY OLIVETTI