duchowny

Polish

Etymology

From duch +‎ -owny.

Pronunciation

• IPA^(key): /duˈxɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: du‧chow‧ny

Adjective

duchowny (not comparable, adverb duchownie)

1. clerical, ecclesiastical

Declension

Declension of duchowny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	duchowny		duchowne	duchowna	duchowni	duchowne
genitive	duchownego			duchownej	duchownych
dative	duchownemu				duchownym
accusative	duchownego	duchowny	duchowne	duchowną	duchownych	duchowne
instrumental	duchownym				duchownymi
locative				duchownej	duchownych

Noun

duchowny m pers

1. (Christianity) clergyman, cleric, minister

   Synonym: kleryk

Declension

Declension of duchowny

	singular	plural
nominative	duchowny	duchowni
genitive	duchownego	duchownych
dative	duchownemu	duchownym
accusative	duchownego	duchownych
instrumental	duchownym	duchownymi
locative	duchownym	duchownych
vocative	duchowny	duchowni

Derived terms

toponyms

• Garlica Duchowna
• Glinka Duchowna
• Górka Duchowna
• Karwowo Duchowne
• Krusza Duchowna
• Piaski Duchowne
• Przeginia Duchowna
• Sadków Duchowny
• Szczytniki Duchowne

 

Further reading

• duchowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• duchowny in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “duchow(n)y”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)