dupowkręt

Polish

Etymology

From dupa +‎ -o- +‎ wkręcać.

Pronunciation

• IPA^(key): /duˈpɔf.krɛnt/
• Rhymes: -ɔfkrɛnt
• Syllabification: du‧pow‧kręt

Noun

dupowkręt m pers

1. (derogatory, vulgar) person who, in order to gain someone's favor, says or does something that will please that person

Declension

Declension of dupowkręt

	singular	plural
nominative	dupowkręt	dupowkręty
genitive	dupowkręta	dupowkrętów
dative	dupowkrętowi	dupowkrętom
accusative	dupowkręta	dupowkrętów
instrumental	dupowkrętem	dupowkrętami
locative	dupowkręcie	dupowkrętach
vocative	dupowkręcie	dupowkręty

Further reading

• dupowkręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN