duy

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [duj]
• Hyphenation: duy

Noun

duy (definite accusative duyu, plural duylar)

1. (electricity) light bulb socket

Declension

Inflection
Nominative	duy
Definite accusative	duyu
	Singular	Plural
Nominative	duy	duylar
Definite accusative	duyu	duyları
Dative	duya	duylara
Locative	duyda	duylarda
Ablative	duydan	duylardan
Genitive	duyun	duyların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular duyum duylarım 2nd singular duyun duyların 3rd singular duyu duyları 1st plural duyumuz duylarımız 2nd plural duyunuz duylarınız 3rd plural duyları duyları Definite accusative Singular Plural 1st singular duyumu duylarımı 2nd singular duyunu duylarını 3rd singular duyunu duylarını 1st plural duyumuzu duylarımızı 2nd plural duyunuzu duylarınızı 3rd plural duylarını duylarını Dative Singular Plural 1st singular duyuma duylarıma 2nd singular duyuna duylarına 3rd singular duyuna duylarına 1st plural duyumuza duylarımıza 2nd plural duyunuza duylarınıza 3rd plural duylarına duylarına Locative Singular Plural 1st singular duyumda duylarımda 2nd singular duyunda duylarında 3rd singular duyunda duylarında 1st plural duyumuzda duylarımızda 2nd plural duyunuzda duylarınızda 3rd plural duylarında duylarında Ablative Singular Plural 1st singular duyumdan duylarımdan 2nd singular duyundan duylarından 3rd singular duyundan duylarından 1st plural duyumuzdan duylarımızdan 2nd plural duyunuzdan duylarınızdan 3rd plural duylarından duylarından Genitive Singular Plural 1st singular duyumun duylarımın 2nd singular duyunun duylarının 3rd singular duyunun duylarının 1st plural duyumuzun duylarımızın 2nd plural duyunuzun duylarınızın 3rd plural duylarının duylarının

Verb

duy

1. second-person singular imperative of duymak

Antonyms

• duyma

---

Vietnamese

Etymology

Sino-Vietnamese word from 唯.

Pronunciation

• (Hà Nội) IPA^(key): [zwi˧˧]
• (Huế) IPA^(key): [jwɪj˧˧]
• (Saigon) IPA^(key): [j⁽ʷ⁾ɪj˧˧]

Adverb

duy

1. (literary) only