eeuw

Dutch

Etymology

From Middle Dutch êwe, from Old Dutch ēwa, from Proto-Germanic *aiwaz, from Proto-Indo-European *h₂eyu- (“vital force”).

Pronunciation

• IPA^(key): /eːu̯/

• audio:

  (file)

Noun

eeuw m or f (plural eeuwen, diminutive eeuwtje n)

1. century, 100 years
2. many years
3. (by extension) a very long time, far too long, (an) eternity

Derived terms

• door de eeuwen der eeuwen
• eeuweling
• eeuwig
• eeuwigheid
• eeuwelijk
• eeuweloos
• Middeleeuwen
• eeuwenheugend
• eeuwenlang
• eeuwenoud
• eeuwfeest
• eeuwgenoot
• eeuwgetij
• eeuwhelft
• eeuwjaar
• eeuwkring
• eeuwtij
• eeuwwende
• eeuwwisseling
• eeuwzang
• Gouden Eeuw
• heileeuw
• lettereeuw
• vereeuwigen

Descendants

• Afrikaans: eeu

References

• van Veen, P.A.F., van der Sijs, Nicoline (1997) Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden (in Dutch), Utrecht, Antwerpen: Van Dale Lexicografie, →ISBN