erbować

Silesian

Etymology

Borrowed from German erben + -ować. Compare Kashubian erbòwac

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛrˈbɔvat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: er‧bo‧wać

Verb

erbować impf

1. (transitive) to inherit

Conjugation

Conjugation of erbować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		erbować
present tense	1st	erbujã			erbujymy
	2nd	erbujesz			erbujecie
	3rd	erbuje			erbujōm
past tense	1st	erbowołch, erbowołech, erbowoł żech	erbowałach erbowała żech	erbowałoch1) erbowało żech1)	erbowalimy, erbowalichmy	erbowałymy, erbowałychmy
	2nd	erbowołś, erbowołeś, erbowoł żeś	erbowałaś erbowała żeś	erbowałoś1) erbowało żeś1)	erbowaliście, erbowali żeście	erbowałyście, erbowały żeście
	3rd	erbowoł	erbowała	erbowało	erbowali	erbowały
future tense	1st	bydã erbowoł, bydã erbować	bydã erbowała, bydã erbować	bydã erbowało,1) bydã erbować	bydymy erbowali, bydymy erbować	bydymy erbowały, bydymy erbować
	2nd	bydziesz erbowoł, bydziesz erbować	bydziesz erbowała, bydziesz erbować	bydziesz erbowało,1) bydziesz erbować	bydziecie erbowali, bydziecie erbować	bydziecie erbowały, bydziecie erbować
	3rd	bydzie erbowoł, bydzie erbować	bydzie erbowała, bydzie erbować	bydzie erbowało, bydzie erbować	bydōm erbowali, bydōm erbować	bydōm erbowały, bydōm erbować
pluperfect tense2)	1st	bōłch erbowoł, bōłech erbowoł, bōł żech erbowoł	byłach erbowała była żech erbowała	byłoch erbowało1) było żech erbowało1)	byli my erbowali, bylichmy erbowali	były my erbowały, byłychmy erbowały
	2nd	bōłś erbowoł, bōłeś erbowoł, bōł żeś erbowoł	byłaś erbowała była żeś erbowała	byłoś erbowało1) było żeś erbowało1)	byliście erbowali, byli żeście erbowali	byłyście erbowały, były żeście erbowały
	3rd	bōł erbowoł	była erbowała	było erbowało1)	były my erbowali, byłychmy erbowali	były erbowały
conditional	1st	bych erbowoł	bych erbowała	byście erbowali	by my erbowały, bychmy erbowały
	2nd	byś erbowoł	byś erbowała	byście erbowali	byście erbowały
	3rd	by erbowoł	by erbowała	by erbowało	by erbowali	by erbowały
imperative	1st	niych erbujã			erbujmy
	2nd	erbuj			erbujcie
	3rd	niych erbuje			niych erbujōm
active adjectival participle		erbujōncy	erbujōncŏ	erbujōnce	erbujōncy	erbujōnce
passive adjectival participle		erbowany	erbowanŏ	erbowane	erb	erbowane
verbal noun		erbowanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

noun

• erbowizna

 

Further reading

• erbować in silling.org