fark

English

Etymology 1

From fuck.

Pronunciation

• (Australia) IPA^(key): /faːk/
• (New Zealand) IPA^(key): /fɐːk/

Interjection

fark

1. (Australia, New Zealand, vulgar) Eye dialect spelling of fuck, used to express surprise, etc.

Usage notes

In Australia and New Zealand, fark is only very slightly less offensive than fuck itself. The only difference in pronunciation between fark and fuck is in vowel length; fuck is pronounced /fak/ in Australia and /fɐk/ in New Zealand.

Etymology 2

From the name of the popular website Fark, because when it links to a small website from its main page, the small site is often subjected to so much new traffic that it is rendered inoperable due to server failure.

Verb

fark ‎(third-person singular simple present farks, present participle farking, simple past and past participle farked)

1. (US) To subject a website to a high volume of requests, such that the server stops responding.

See also

• Slashdot effect

---

Turkish

Etymology

From Arabic فَرْق ‎(farq).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaɾk/
• Hyphenation: fark

Noun

fark ‎(definite accusative farkı, plural farklar)

1. difference

Derived terms

Terms derived from fark

• Farkçı
• farkçı
• farkçık

• farkçılık
• farkında
• farkındalık

• farkla
• farklı

• farksa
• farksız

Related terms

Related terms

• fark işleci

• fark makinesi

• sonlu fark

Declension

declension of fark

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	fark	farklar
definite accusative (belirtme)	farkı	farkları
dative (yönelme)	farka	farklara
locative (bulunma)	farkta	farklarda
ablative (çıkma)	farktan	farklardan
genitive (tamlayan)	farkın	farkların

possessive forms of fark

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkım	farklarım
definite accusative (belirtme)	farkımı	farklarımı
dative (yönelme)	farkıma	farklarıma
locative (bulunma)	farkımda	farklarımda
ablative (çıkma)	farkımdan	farklarımdan
genitive (tamlayan)	farkımın	farklarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkın	farkların
definite accusative (belirtme)	farkını	farklarını
dative (yönelme)	farkına	farklarına
locative (bulunma)	farkında	farklarında
ablative (çıkma)	farkından	farklarından
genitive (tamlayan)	farkının	farklarının
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkı	farkları
definite accusative (belirtme)	farkını	farklarını
dative (yönelme)	farkına	farklarına
locative (bulunma)	farkında	farklarında
ablative (çıkma)	farkından	farklarından
genitive (tamlayan)	farkının	farklarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkımız	farklarımız
definite accusative (belirtme)	farkımızı	farklarımızı
dative (yönelme)	farkımıza	farklarımıza
locative (bulunma)	farkımızda	farklarımızda
ablative (çıkma)	farkımızdan	farklarımızdan
genitive (tamlayan)	farkımızın	farklarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkınız	farklarınız
definite accusative (belirtme)	farkınızı	farklarınızı
dative (yönelme)	farkınıza	farklarınıza
locative (bulunma)	farkınızda	farklarınızda
ablative (çıkma)	farkınızdan	farklarınızdan
genitive (tamlayan)	farkınızın	farklarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	farkları	farkları
definite accusative (belirtme)	farklarını	farklarını
dative (yönelme)	farklarına	farklarına
locative (bulunma)	farklarında	farklarında
ablative (çıkma)	farklarından	farklarından
genitive (tamlayan)	farklarının	farklarının